بریس‌های ارتودنسی و انواع آن

بریس‌های ارتودنسی و انواع آن

بریس‌های ارتودنسی ابزارهای دندانپزشکی هستند که به اصلاح مشکلات دندان مانند شلوغی، کجی دندان‌ها یا دندان‌های خارج از تراز کمک می‌کنند. بسیاری از افراد در سنین نوجوانی از بریس‌ها استفاده می‌کنند، اما بزرگسالان نیز از آن‌ها استفاده می‌کنند. این ابزارها به آرامی دندان‌های شما را صاف و تراز می‌کنند تا بایت طبیعی داشته باشید. برخی از افراد برای تنظیم لبخند خود از بریس‌ها استفاده می‌کنند.

بریس ارتودنسی چیست؟

اگر دندان‌های کج و یا بایت نامرتب (آندربایت یا اوربایت) دارید، درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند به صاف کردن دندان‌ها کمک کنند، از جمله بریس‌ها و نگهدارنده‌ها، ابزارهای سفارشی، متحرک یا ثابتی که بیرون دندان‌های شما را می‌پوشانند و به نگه داشتن آن‌ها در موقعیت خود کمک می‌کنند.

بسیاری از دندانپزشکان عمومی، تراز اولیه را انجام می‌دهند و سایر مشکلات دندان را درمان می‌کنند، اما متخصصان ارتودنسی در اصلاح مشکلات دندان شما تخصص دارند. آن‌ها در صاف کردن دندان‌ها، اصلاح بایت‌های نامرتب و مشکلات فک تخصص دارند.

دندانپزشک یا ارتودنتیستی که انتخاب می‌کنید در مورد سلامتی شما سوال می‌پرسد، یک معاینه بالینی انجام می‌دهد، از دندان‌های شما اسکن دیجیتالی می‌گیرد، از صورت و دندان‌های شما عکس می‌گیرد و دستور عکس برداری از با اشعه ایکس از دهان و سر می‌دهد. آن‌ها بر اساس این اطلاعات، یک برنامه درمانی ارائه خواهند کرد.

شما ممکن است فقط به یک نگهدارنده متحرک نیاز داشته باشید. اگر اوربایت یا آندربایت شدید دارید، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. اما بیشتر افراد به بریس‌های ارتودنسی نیاز دارند.

انواع بریس‌های ارتودنسی

بریس‌ها محبوب ترین راه برای صاف کردن دندان‌ها و اصلاح ناهنجاری‌های بایت در کودکان هستند. این ابزارها ممکن است از نوارها، سیم‌ها و سایر وسایل اصلاحی ثابت یا متحرک تشکیل شوند. انواع بریس‌ها عبارتند از:

  • بریس‌های فلزی/سنتی: بریس‌های سنتی از فلز ساخته شده‌اند. آن‌ها شامل براکت‌هایی هستند که به جلوی دندان‌های شما متصل می‌شوند یا نوارهایی که در اطراف هر دندان قرار می‌گیرند، و همچنین سیم‌های انعطاف پذیر یا سیم‌های قوسی که براکت‌ها یا باندها را در کنار هم نگه می‌دارند. برخی از بریس‌ها همچنین دارای نوارهای لاستیکی یا بند فلزی هستند که براکت‌ها را به سیم متصل می‌کنند. این نوارها فشار بیشتری را برای کمک به صاف کردن و تراز کردن دندان‌های شما ایجاد می‌کنند. گاهی اوقات، متخصص ارتودنسی از شما می‌خواهد از وسیله‌ای به نام هدگیر در شب استفاده کنید. هدگیر فشار بیشتری را برای کمک به صاف کردن دندان‌های شما ایجاد می‌کند.
  • بریس‌های سرامیکی: امروزه، براکت‌ها در بریس‌های سنتی از سرامیک همرنگ دندان ساخته می‌شوند، بنابراین شما چندان متوجه آن‌ها نمی‌شوید. آن‌ها همچنین می‌توانند با فولاد ضد زنگ، مواد شفاف یا طلا ساخته شوند.
  • بریس‌های لینگوال: براکت‌های روی این بریس‌ها به پشت دندان‌ها و رو به زبان شما متصل می‌شوند. این بریس‌ها به سختی دیده می‌شوند.
  • الاینرهای شفاف: که بریس‌های نامرئی نیز نامیده می‌شوند، سینی‌های پلاستیکی شفافی هستند که به خوبی روی دندان‌های شما قرار می‌گیرند. آن‌ها از فشار استفاده می‌کنند تا دندان‌های شما را به آرامی در موقعیت‌های صحیح حرکت دهند و لبخند شما را صاف کنند. شما می‌توانید برای غذا خوردن، مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن الاینرها را بردارید، اما برای تاثیرگذاری باید حداقل 22 ساعت در روز آن‌ها را در دهان خود نگه دارید. متخصص ارتودنسی همچنین ممکن است اتصالات همرنگ دندان را روی دندان‌های شما قرار دهد تا الاینرها را در جای خود نگه دارد.

نحوه عملکرد بریس‌های ارتودنسی

بریس‌ها بر روی دندان‌های شما در یک دوره زمانی فشار اعمال می‌کنند تا به آرامی آن‌ها را در یک جهت خاص حرکت دهند. استخوان زیر دندان‌ها نیز تغییر شکل می‌دهد.

بریس‌های ارتودنسی از موارد زیر تشکیل شده‌اند:

  • براکت‌ها مربع‌های کوچکی هستند که در جلوی هر دندان قرار می‌گیرند. دندانپزشک از یک عامل باندینگ استفاده می‌کند یا آن‌ها را باندهای ارتودنسی متصل می‌کند. براکت‌ها مانند دسته عمل می‌کنند و آرچ وایرها را نگه می‌دارند که دندان‌های شما را حرکت می‌دهند. انواع مختلفی از براکت‌ها از جمله فولاد ضد زنگ، سرامیکی یا پلاستیکی همرنگ دندان وجود دارد. ارتودنتیست‌ها از این موارد بیشتر استفاده می‌کنند، زیرا دیدن آن‌ها سخت تر است. گاهی اوقات دندانپزشک براکت‌ها را به پشت دندان‌های شما می‌چسباند تا آن‌ها را از دید پنهان کند.
  • نوارهای ارتودنسی از جنس فولاد ضد زنگ، شفاف یا همرنگ دندان هستند که به دندان‌های شما چسبانده می‌شوند. آن‌ها دور هر دندان می‌پیچند تا یک تکیه گاه برای براکت‌ها ایجاد کنند. نوارهای شفاف یا همرنگ دندان ظاهر بهتری دارند، اما قیمت آن‌ها از فولاد ضد زنگ بیشتر است. نوارها برای همه افراد به کار نمی‌روند، برخی افراد فقط براکت دارند.
  • اسپیسرها بین دندان‌های شما قرار می‌گیرند تا فضای کوچکی برای نوارهای ارتودنسی ایجاد کنند.
  • آرچ وایرها به براکت‌ها متصل می‌شوند و به عنوان مسیری برای هدایت جرکت دندان‌های شما عمل می‌کنند. برخی از آرچ وایرها از فلز ساخته شده‌اند. برخی دیگر شفاف یا همرنگ دندان هستند.
  • Tie ها حلقه‌های لاستیکی کوچک یا سیم‌های ظریفی هستند که آرچ وایرها را به براکت‌ها می‌بندند. آن‌ها می‌توانند شفاف، فلزی یا رنگی باشند.
  • یک باکال تیوب روی نوار آخرین دندان، انتهای آرچ وایر را محکم در جای خود نگه می‌دارد.
  • نوارهای پلاستیکی نازک به نام لیگاتور، آرچ وایرها را روی براکت‌ها نگه می‌دارند.
  • ارتودنتیست ممکن است فنرهایی را روی آرچ وایرها بین براکت‌ها قرار دهد تا فضای بین دندان‌ها فشار دهد، بکشد، باز کند یا ببندد.
  • کش‌ها یا نوارهای لاستیکی به قلاب‌های روی براکت‌ها متصل می‌شوند. آن‌ها به روش‌های مختلف بین دندان‌های بالا و پایین شما حرکت می‌کنند. این ابزارها برای حرکت دندان‌های بالایی شما را بر روی دندان‌های پایینی از فشار استفاده می‌کنند تا تناسب کامل داشته باشید. شما می‌توانید رنگ مورد علاقه خود را انتخاب کنید.
  • برخی از افراد به هدگیر نیاز دارند. این ابزار سیمی دندان‌های آسیاب بالایی شما را به سمت عقب تر در دهان حرکت می‌دهد تا مشکلات بایت را اصلاح کند یا فضای بیشتری را برای دندان‌های شلوغ ایجاد کند. در صورت نیاز به هدگیر، معمولا باید آن را فقط در خواب یا در خانه استفاده کنید.

بریس‌های کوچک تر که بسیار کوچک تر از بریس‌های سنتی هستند، ممکن است برای برخی افراد گزینه مناسبی باشد. یکی دیگر از روش‌های صاف کردن دندان‌ها استفاده از نگهدارنده‌های پلاستیکی متحرک است. اگر دندان‌های شما خیلی شلوغ نباشند، این وسیله ممکن است کارساز باشد. ارتودنتیست در مورد انواع مختلف بریس‌ها با شما صحبت خواهد کرد و تشخیص می‌دهد که کدام گزینه بهترین است.

مدت زمان استفاده از بریس‌های ارتودنسی چقدر است؟

مدت زمان استفاده از بریس‌های ارتودنسی در افراد مختلف متفاوت است. این زمان به عوامل زیر بستگی دارد:

  • شدت مشکل
  • اندازه فضای داخل دهان
  • مسافتی که دندان باید حرکت کند
  • سلامت دندان‌ها، لثه‌ها و استخوان پشتیبان
  • نحوه انجام دستور العمل‌ها

به طور معمول، مدت زمان لازم برای استفاده از بریس‌ها 1 تا 3 سال است. پس از درآوردن بریس‌ها، بیشتر افراد نیاز دارند تا در 6 ماه اول همیشه از نگهدارنده استفاده کنند. سپس شما باید آن را زمانی که در خواب هستید استفاده کنید، اما ممکن است این کار را برای چندین سال انجام دهید.

درمان با بریس‌های ارتودنسی

متخصص ارتودنسی تقریبا هر 6 ماه یکبار شما را معاینه می‌کند تا مطمئن شود بریس‌ها فشار ثابتی به دندان‌های شما وارد می‌کنند. آن‌ها سیم‌ها، فنرها یا نوارهای لاستیکی را برای ایجاد کشش و فشار بیشتر تنظیم می‌کنند. در برخی موارد، بریس‌ها به تنهایی برای صاف کردن دندان‌ها یا جابجایی فک کافی نیستند. در این شرایط، متخصص ارتودنسی هدگیر را پیشنهاد می‌کند.

آیا بریس‌های ارتودنسی دردناک هستند؟

ممکن است هنگام گذاشتن بریس‌ها، تنظیم آن‌ها یا شروع استفاده از یک وسیله جدید مانند هدگیر، ناراحتی ایجاد شود.

در این حالت، مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند کمک کنند. اگر بعد هر بار تنظیم درد زیادی دارید به ارتودنتیست خود بگویید. آن‌ها ممکن است بتوانند تنظیمات را کمی متفاوت انجام دهند یا موم مخصوصی را برای پوشاندن نواحی تیز بریس‌ها ارائه کنند.

حساسیت به بریس‌های ارتودنسی

برخی از افراد به برخی از فلزات مانند نیکل حساسیت دارند. وقتی این اتفاق می‌افتد، می‌توان به جای آن از مواد دیگری استفاده کرد. افراد همچنین ممکن است به دستکش‌های لاتکس مورد استفاده توسط متخصص ارتودنسی و دستیار حساسیت داشته باشند.

بریس‌ها گاهی اوقات می‌توانند لثه‌ها را تحریک کرده و باعث تورم شوند. این یک واکنش آلرژیک نیست، اما هنوز چیزی است که باید مراقب آن بود.

سخن پایانی

تصمیم گیری برای انجام درمان ارتودنسی ممکن است آسان نباشد، اما یک لبخند بهبود یافته می‌تواند تفاوت زیادی در ظاهر و عزت نفس ایجاد کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *