بریسها، سیمها، فنرها، نوارهای لاستیکی و سایر وسایل ارتودنسی میتوانند غذا و پلاک را جذب کنند و در صورت عدم مسواک زدن، دندانها را لکه دار کنند. به همین علت مراقبت از دندانها در حین درمان ارتودنسی امری ضروری است.
مراقبت های ارتودنسی
اکثر متخصصین ارتودنسی توصیه میکنند بعد از هر وعده غذایی یا میان وعده با خمیردندان حاوی فلوراید دندانهای خود را مسواک بزنید و مواد غذایی که ممکن است در بریسهای شما گیر کرده باشند را با دقت خارج کنید. برخی از ارتودنتیستها همچنین دهانشویه فلوراید دار را تجویز یا توصیه میکنند که میتواند به مکانهایی در دهان شما نفوذ کند که مسواک به آنها دسترسی ندارد. استفاده از واترپیک یا ایرفلاسر نیز گاهی اوقات برای خارج کردن غذای گیر کرده مفید است.
برای کشیدن نخ دندان در صورت داشتن بریس، انتهای کوتاه نخ دندان را از طریق فضای بین آرچ وایر اصلی و قسمت بالایی دندان نزدیک به لثه جلو ببرید. از یک حرکت ملایم برای کار با نخ دندان در هر طرف دو دندانی که نخ دندان بین آنها قرار دارد، استفاده کنید. مراقب باشید با نیروی زیاد اطراف آرچ وایر را نکشید.
مسواک زدن را با استفاده از یک مسواک نرم معمولی شروع کنید. روی هر دندان را از بالا به پایین و از پایین به بالا مسواک بزنید. بعد دندانهای خود را با مسواک بین دندانی یا پروکسابراش “Proxabrush” مسواک بزنید. این مسواک بطور خاص برای تمیز کردن بین دو بریس طراحی شده است. مسواک را از بالا به پایین و سپس از پایین به بالا بین دو بریس قرار دهید. قبل از رفتن به فضای بعدی بین دو بریس، از چندین حرکت در هر جهت استفاده کنید. این روش را تکرار کنید تا تمام دندانها تمیز شوند.
هربار که دندانهای خود را مسواک میزنید، نگهدارنده خود را نیز مسواک بزنید، اما نه با خمیردندان. یکبار در روز یا حداقل یکبار در هفته، نگهدارنده را با خیساندن در یک پاک کننده دندان مصنوعی ضدعفونی کنید. پاک کننده را به یک فنجان پر از آب گرم (نه داغ) اضافه کنید. قبل از قرار دادن مجدد آن در دهان، نگهدارنده را کاملا با آب معمولی بشویید.
خوردن چه غذاهایی با بریس ممنوع است؟
بریسها ظریف هستند. شکستن بخشی از دستگاه، میتواند منجر به حرکت دندانها در جهت اشتباه و درمان طولانی تر شود. از خوردن هر چیزی که سفت، چسبنده یا جویدنی است اجتناب کنید، از جمله:
- یخ
- آجیل
- ذرت بو داده
- آبنبات
- آدامس
- غذاهای سفت
- هویج، سیب
- نان، شیرینی
- …
سن مناسب برای درمان ارتودنسی
دندانپزشک میتواند به شما بگوید که چه زمانی باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید. انجمن ارتودنتیستهای آمریکا و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه میکنند که همه بچهها تا سن 7 سالگی از نظر ارتودنسی ارزیابی شوند. در این سن، متخصص ارتودنسی میتواند مشکلات ظریف رشد فک و دندانهای در حال درآمدن را تشخیص دهد. اکثر بچهها درمان فعال را بین 9 تا 14 سالگی شروع میکنند. ارتودنتیستها توصیه میکنند که مشکلات دندانی را در زمانی که فرزندتان هنوز در حال رشد است اصلاح کنید.
فرآیند مکانیکی مورد استفاده برای حرکت دندانها با بریس در هر سنی یکسان است. این بدان معناست که بریسها میتوانند هم به کودکان و هم به بزرگسالان کمک کنند. تفاوت اصلی این است که برخی از اصلاحات برای بزرگسالان ممکن است به بیش از بریس نیاز داشته باشد. درمانها همچنین ممکن است بیشتر طول بکشند، زیرا استخوانهای بزرگسالان دیگر در حال رشد نیستند.
ورزشها و بریسها
اگر بریس دارید، میتوانید در هر ورزشی شرکت کنید. اگر احتمال ضربه به صورت وجود دارد، باید از محافظ دهانی طراحی شده مخصوص برای محافظت از داخل دهان خود استفاده کنید. این محافظها از پلاستیکهای بادوام ساخته شده و به گونهای طراحی شدهاند که به راحتی روی بریسهای شما قرار بگیرند و از بافتهای نرم داخل دهان شما محافظت کنند.
در صورت پاره شدن براکت یا سیم چه کار باید کرد؟
بریسهای شکسته، نوارهای شل، یا سیمهای بیرون زده میتوانند مشکلاتی ایجاد کنند، اما به ندرت نیاز به درمان اضطراری دارند. اگر آسیب شدیدتری در دهان یا صورت خود دارید، فورا به دندانپزشک مراجعه کنید. در اینجا نکاتی برای غلبه بر برخی از مشکلات رایج تا زمانی که بتوانید به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید، آورده شده است:
- براکتهای شل: از یک تکه کوچک موم ارتودنسی استفاده کنید تا به طور موقت براکتهای شل را دوباره بچسبانید، یا موم را روی براکت قرار دهید تا یک بالشتک بین براکت و لثهها و سایر بافتهای نرم دهان ایجاد کنید. ارتودنتیستها معمولا در زمان گذاشتن بریسها، مقداری موم ارتودنسی به شما میدهند.
- نوارهای شل: اینها نیاز به تعویض یا جابجایی مجدد دارند، به همین دلیل باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
- سیم بیرون زده یا شکسته: از انتهای پاک کن مداد استفاده کنید تا سیم را به موقعیتی کمتر آزاردهنده ببرید. اگر نمیتوانید آن را از مسیر خارج کنید، مقدار کمی موم ارتودنسی را روی انتهای بیرون زده بمالید. سعی نکنید سیم را قطع کنید. اگر در اثر برخورد سیم داخل دهان زخم ایجاد شد، دهان خود را با آب نمک گرم یا یک شستشوی ضدعفونی کننده بشویید. همچنین میتوان از یک بی حس کننده دندان بدون نسخه برای بی حس کردن این ناحیه استفاده کرد.
- اسپیسرهای شل: اینها در صورت شل شدن یا افتادن کامل نیاز به جابجایی یا تعویض دارند.
سایر مشکلات ناشی از بریسها و نگهدارندهها
از آنجایی که بریسها و نگهدارندهها روس سطح داخلی دهان قرار میگیرند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آفتها باشید. اگر آفت ایجاد شود، متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک ممکن است یک پماد کورتیکواستروئید یا یک محلول تجویزی یا بدون نسخه را برای کاهش درد و تحریک و کمک به بهبود زخم تجویز کند.
مراقبتهای بعد از برداشتن بریسها
بعد از برداشتن بریسها، متخصص ارتودنسی دندانهای شما را به طور کامل تمیز میکند. آنها ممکن است دوباره از عکس برداری اشعه ایکس و قالبهای بایت استفاده کنند تا بررسی کنند که بریسها چقدر دندانهای شما را صاف کردهاند و آیا دندان عقلی ایجاد شده است یا خیر. اگر بعد از برداشتن بریسها، دندانهای عقل شروع به درآمدن بکنند، دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی ممکن است به شما پیشنهاد کند که آنها را بکشید تا از جابجایی دندانهای تازه صاف شده جلوگیری کنید.
دندانپزشک یا ارتودنتیست شما همچنین یک نگهدارنده برای شما قرار میدهد که بخش بسیار مهمی از مراقبت های بعد از برداشتن بریسها است. حتی اگر بریسها دندانهای شما را با موفقیت صاف کرده باشند، اما تا زمانی که استخوانها لثهها و ماهیچهها با این تغییر سازگار نشوند، کاملا در موقعیت جدید خود قرار نمیگیرند. همچنین پس از مدت زمان طولانی، دندانها تمایل به جابجایی دارند. به همین دلیل است که بازه زمانی استفاده از نگهدارنده در افراد مختلف متفاوت است.
سخن پایانی
مراقبت از دندانها در حین درمان ارتودنسی امری ضروری است. شما باید بعد از هر وعده غذایی یا میان وعده با خمیردندان حاوی فلوراید دندانهای خود را مسواک بزنید. به یاد داشته باشید که بخش بسیار مهمی از مراقبت های بعد از برداشتن بریسها استفاده از یک نگهدارنده است.
دیدگاهتان را بنویسید