دنچرهای دندانی (دست دندان مصنوعی) متحرکی هستند که برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته طراحی شده‌اند. وقتی فرد دندان خود را از دست می‌دهد، استخوان فک آن‌ها در طول زمان کاهش می‌یابد. این فرآیند می‌تواند باعث شود که دنچر یا دست دندان مصنوعی به راحتی در دهان جابه‌جا شود. دندانپزشکان دریافته‌اند که با اتصال پروتز به دندان‌های باقیمانده در دهان و ایمپلنت‌های دندانی، می‌توانند موجب افزایش ثبات و گیر پروتز شوند. این دستگاه‌ها اوردنچر نامیده می‌شوند.
فواید اوردنچر
با توجه به مقاله‌ای که در ژورنال تحقیق و بررسی دهانی منتشر شده است، اوردنچر می‌تواند موجب کاهش تحلیل استخوان شده و توزیع نیروها را در دهان دستخوش تغییر کند و به دنچر کمک می‌کند تا باثبات بماند. برای بیماران دارای شکاف کام، الیگودنشیا (فقدان بیش از شش دندان در دندان‌های شیری، دائمی یا هر دو نوع دندان)، کلیدوکرنیال دیسپلازیا (تکامل غیرطبیعی استخوان‌ها در جمجمه و ترقوه) و اکلوژن کلاس سوم، اوردنچر ممکن است به طور ویژه‌ای مفید و کارآمد باشد. به طور کلی، اوردنچر در مقایسه با دنچر معمولی، عملکرد و گیر دنچر را بهبود را می‌دهند. اوردنچر‌هایی که از رزین آکریلی ساخته شده‌اند، بادوام هستند و می‌توانند به حفظ استخوان اطراف کمک کنند. مانند دنچرهای معمولی، اوردنچرها نیز متحرک‌اند.
اوردنچرهای متکی بر دندان
اوردنچرها را می‌توان بر روی دندان‌ها یا ایمپلنت‌های دندانی به کار برد. اگر بیمار بعضی از دندان‌هایش را هنوز در دهانش حفظ کرده باشد، اوردنچر ممکن است گزینه مناسبی باشد، زیرا این پروتز ممکن است به کشیدن دندان نیاز نداشته باشد، روشی که می‌تواند برخی بیماران را نگران کند. با این درمان، بیماران دلخوش می‌شوند که برخی از دندان‌های طبیعی خود را حفظ کرده‌اند. بیشتر اوردنچرها معمولا توسط دندان‌های نیش پشتیبانی می‌شوند.
در ابتدا دندان‌هایی که قرار است پایه اوردنچر شوند، درمان ریشه می‌شوند و سپس توسط یک بار یا میله فلزی به هم متصل شده و یا به طور جداگانه با نصب یک اتصال دهنده روی ایمپلنت‌ها، اوردنچر را ساپورت می‌کنند. این فرآیند می‌تواند هم برای فک بالا و هم پایین به انجام برسد.
اوردنچر متکی بر ایمپلنت
برخی از دندانپزشکان اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت را قابل پیش‌بینی‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر از اوردنچرهای متکی بر دو دندان طبیعی می‌دانند. به خاطر داشته باشید که پروتزهای دندانی بالا و پایین – اگر هنوز در شرایط خوبی باشند – می‌توانند به اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت‌های دندانی تبدیل شوند. دندانپزشک ایمپلنت‌ها را در منطقه‌ای که دندان‌های نیش قبلا در آن حضور داشته، قرار خواهد داد. سپس ایمپلنت‌ها را می‌توان توسط یک میله فلزی یا به طور جداگانه با استفاده از یک اتصال‌دهنده به اوردنچر متصل کرد.
مراقبت از اوردنچر
برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی و بیماری‌های لثه، بیماران دارای اوردنچر باید به صورت روتین بهداشت دهان خود را رعایت کنند. بیماران باید دنچر را شب‌ها از دهان خود خارج کنند و اطراف اتصال دهنده را در دهان به خوبی تمیز کنند. بیماران بهتر است از توصیه دندانپزشک‌شان پیروی کنند و هرچند وقت یکبار آن‌ها را برای معاینات منظم و قرارهای بهداشتی حرفه‌ای ببینند. اطمینان حاصل کنید که لثه‌هایتان سالم باقی مانده و پروتز شما خوب و سالم است. اگر شما برای اولین بار قرار است از اوردنچر استفاده کنید، در مورد گزینه‌ها و شرایط استفاده از اوردنچر از دندانپزشکتان حتما مشاوره بگیرید. دندانپزشکتان به خوبی به شما کمک خواهد کرد تا بهترین تصمیم را برای سلامت دهان خود و نحوه مراقبت از لبخند جدیدتان بگیرد.
دیدگاهتان را بنویسید