قبل از تجویز هرگونه دارو، حتی داروهای حیاتی مانند داروهایی که برای کاهش فشار خون یا جلوگیری از بروز صرع استفاده می‌شود، متخصصان و پزشکان مزایای یک دارو را در برابر خطرات احتمالی مصرف آن، با دقت در نظر می‌گیرند. در بیشتر موارد، عوارض جانبی این داروها به نسبت فواید آن ناچیز است.
به عنوان مثال، خواب آلودگی، ناراحتی معده یا درد جزئی می‌تواند از عوارض جانبی این گونه داروها باشد. اما در برخی از افراد، داروهای خاص ممکن است عوارض جانبی‌ای را ایجاد کند که مشکل ساز هستند. این موضوع بعضی مواقع با مصرف دسته‌ای از داروها بنام مسدود کننده کانال کلسیم (CCB) وجود دارد که معمولاً برای درمان فشار خون بالا (Hypertension) و برخی از بیماری‌های قلبی دیگر استفاده می‌شود.
برخی از افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند، دچار شرایطی به نام هایپرپلازی لثه یا رشد بیش از حد لثه می‌شوند. این شرایط در برخی از افراد مبتلا به صرع که داروی ضد تشنجی به نام فنیتوئین مصرف می‌کنند نیز دیده می‌شود.
عوارض جانبی احتمالی داروهای فشار خون بر لثه
CCB اثر خود را با منبسط کردن (گشاد کردن) رگ‌های خونی انجام می‌دهد که باعث می‌شود قلب راحت‌تر خون را پمپاژ کند. اما در درصد کمی از افراد، مصرف این دارو باعث ایجاد تغییراتی در لثه‌ها می‌شوند.
ممکن است بافت لثه ضخیم و موج دار شود و گاهی ممکن است به طور غیر طبیعی گسترش یابد و شروع به پوشاندن دندان کند. این تغییر ظاهر می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس در فرد و همچنین ایجاد ناراحتی و مشکل در جویدن شود.
رشد بیش از حد لثه، تمیز کردن فضاهای بین دندان را دشوار یا غیرممکن می‌کند. این امر می‌تواند به سرعت باعث وخامت وضعیت بهداشت دهان و دندان شود که در صورت عدم درمان سریع می‌تواند منجر به بیماری لثه شود. از آنجایی که بهداشت ضعیف دهان و دندان به خودی خود عاملی مؤثر در رشد لثه است، این بیماری به راحتی می‌تواند از کنترل خارج شود. علاوه بر این، برخی از انواع داروهای CCB جریان بزاق را نیز کاهش می‌دهند. بنابراین مصرف آن‌ها نه تنها باعث خشکی دهان می‌شود، بلکه ممکن است اثرات محافظتی بزاق بر روی دندان‌ها و لثه‌ها را نیز به شدت کاهش دهد.
برای درمان رشد بیش از حد لثه چه باید کرد
بهترین کار این است که در صورت مشاهده هرگونه عوارض پس از مصرف دارو، آن را با پزشک خود در میان بگذارید. با این حال، اگرچه رشد بافت لثه یک مسئله نگران کننده است، اما به این معنی نیست که باید از مصرف داروهای فشار خون خودداری کنید! گزینه‌های مختلفی برای کنترل این وضعیت وجود دارد که باید درباره آن با تمام اعضای تیم پزشکی خود صحبت کنید.
ممکن است با تشخیص پزشک بتوانید دوز داروی خود را تغییر دهید. یا داروی خود را با داروی فشار خون دیگری عوض کنید که عوارض جانبی کمتری برای شما داشته باشد. با رعایت نکات بهداشتی مربوط به دهان و دندان، امکان دارد تا چند ماه طول بکشد که لثه‌های شما پس از تغییر، به حالت عادی برگردد. اما حتی اگر تغییر دارو برای شما امکان پذیر نباشد، درمان‌های داخلی دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند برای کاهش این مشکل کمک کند.
در برخی شرایط، درمان‌های غیر جراحی مانند اسکیلینگ و روت پلنینگ (جرم گیری عمیق دندان) اولین قدم برای کنترل رشد لثه است. این روش‌ها می‌توانند بهداشت کلی دهان را به طرز چشمگیری بهبود بخشند. در صورت لزوم، برای درمان رشد لثه، مبتلایان باید تحت درمان‌های جراحی برای از بین بردن بافت رشد یافته و از بین بردن پریودنتیت قرار بگیرند. این موضوع یک وضعیت جدی است که در صورت عدم درمان ممکن است باعث از بین رفتن دندان شود.
سخن پایانی
علاوه بر تمیز کردن منظم دندان در کلینیک دندانپزشکی، شما باید در خانه نیز به توصیه‌های دندانپزشک خود عمل کنید. مسواک زدن با تکنیک صحیح و استفاده از مسواک‌های بین دندانی برای تمیز کردن فضاهای بین دندان‌ها ضروری است. بهبود وضعیت شما در ویزیت‌های بعدی دندانپزشکی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
اگرچه رشد بافت لثه ممکن است یک مشکل هولناک به نظر برسد، اما تجربه نشان داده است که با درمان اولیه پریودنتال، مراقبت مناسب در منزل و ویزیت‌های منظم، می‌توان این بیماری را با موفقیت کنترل کرد. در کنار این موضوع، شما باید همچنان به توصیه‌های پزشکان خود برای حفظ فشار خون سالم نیز عمل کنید.
دیدگاهتان را بنویسید