تکنیک‌های sedation یا آرام بخشی برای کودکان

بعضی از کودکان وقتی به دندانپزشک مراجعه می‌کنند، مضطرب می‌شوند. در نتیجه آن‌ها ممکن است قادر به آرام ماندن و یا نشستن به مدت کافی برای درمان نباشند.

دندانپزشک ممکن است پیشنهاد کند به این کودکان دارویی بدهند که به آن‌ها کمک کند آرام و یا خواب‌آلود شوند. این حالت به نام آرام بخشی هوشیارانه” خوانده می‌شود و به کودکان کمک می‌کند که آرام‌تر شوند. در این حالت کودک قادر خواهد بود به صدا یا تحریک پاسخ دهد و واکنش‌های حفاظتی خود را حفظ کند.

تکنیک‌های آرام بخشی کودکان در مواقعی استفاده می‌شود که کودک نیاز به درمان دندانپزشکی و یا نیازهای ویژه‌ای دارد. دندانپزشک شما می‌تواند توصیه کند که کدام نوع آرام‌بخشی هوشیارانه برای فرزندتان بهتر است.

آرام بخشی هوشیارانه ممکن است به چندین طریق ارائه شود

• استنشاق گاز
• خوردن دارو به صورت قرص یا شربت
• دریافت داروی تزریقی

نیتروز کسید (گاز بیرنگ به فرمول N2O)

نیتروز اکساید به عنوان گاز خنده شناخته می‌شود. اغلب برای کودکانی استفاده می‌شود که اضطراب متوسط تا خفیف دارند. این گاز ترس‌های آن‌ها را تسکین می‌دهد تا آرامش پیدا کنند و به پزشک کمک می‌کند تا به شیوه‌ای راحت و ایمن درمان را انجام دهند.

نیتروز اکساید با اکسیژن مخلوط شده و از طریق یک ماسک کوچک روی بینی اعمال می‌شود. از کودک خواسته می‌شود که از بینی نفس بکشد و نه از طریق دهان. وقتی گاز شروع به کار می‌کند، کودک معمولا کمی مضطرب و آژیته می‌شود. ​اثرات نیتروز اکساید خفیف است. ماده ایمنی است و به سرعت از بدن حذف می‌شود. کودک بیدار می‌ماند و می‌تواند به تعامل با دندانپزشک ادامه دهد. وقتی گاز خاموش می‌شود، تاثیرات خیلی سریع کاهش می‌یابد.

دندانپزشک برای چند دقیقه بعد از درمان به فرزندتان اکسیژن خواهد داد. این کار کمک می‌کند گازهای باقیمانده از بدن کودک خارج شود. ​برخی اوقات کودکان کم‌سن و سال ممکن است زدن ماسک را رد کنند. در این کودکان نیتروزاکساید گزینه مناسبی نیست.

نیتروزاکساید گاهی اوقات می‌تواند باعث تهوع و استفراغ کودک شود. قبل از مراجعه به دندانپزشک طبق فرم آرام بخشی هوشیارانه، بهتر است چند ساعت قبل کودک فقط مایعات یا یک وعده غذایی سبک مصرف کند. همچنین اگر فرزند شما در روز درمان دچار گرفتگی بینی یا مشکل تنفسی باشد، ممکن است نیتروز اکساید تاثیر کمتری داشته باشد. ​

آرام بخشی خوراکی ​

کودکانی که اضطراب بیشتری دارند ممکن است به داروی قوی‌تر از نیتروزاکساید نیاز داشته باشند. چندین مورد از این داروها به صورت خوراکی داده می‌شوند.

در انتخاب نوع دارو موارد زیر اثر دارند:

• سطح اضطراب
• توانایی همکاری
• درمان

با آرام بخشی خوراکی ممکن است کودکان خواب‌آلود شوند. کودک همچنین می‌تواند به دستورهای ساده پاسخ دهد. عوارض جانبی کمی مانند تهوع یا استفراغ می‌تواند با برخی داروها رخ دهد.

دستورالعمل‌های آرام بخشی خوراکی

• آیا کودک قبل از آرام بخشی، چیزی خورده یا نوشیده است؟
• در طول درمان انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟
• برای مراقبت بعد از درمان چه باید کرد؟
• شاید لازم باشد کودک خود را بعد از آرام بخشی به خانه ببرید.
• دندانپزشک باید مواردی را که باید تحت آرام بخشی کنترل شود را توضیح دهد.
• شما باید مدت کوتاهی پس از پایان درمان دندانپزشکی در مطب بمانید. در طول این مدت، کودک شما تحت کنترل خواهد بود.

روش‌های دیگر آرام بخشی هوشیارانه

• از طریق بینی
• با استفاده از شیاف
• تزریقی
• داخل رگی
  • این روش‌ها نیاز به تجربه بیشتری دارند.

بیهوشی عمومی

• گاهی کودک باید بیهوش شود تا دندانپزشک به طور کامل درمان را انجام دهد.
• بیهوشی عمومی کودک را در خواب عمیقی قرار می‌دهد. کودک قادر به احساس درد و حرکت نمی‌باشد.
• این همان نوع آرام بخشی است که کودک باید برای برداشتن لوزه و یا قرار دادن لوله‌های گوش داشته باشد.
• بیهوشی عمومی در بیمارستان انجام می‌شود.
• کودک شما هم همان روز به خانه خواهد رفت.

چه زمانی بیهوشی عمومی توصیه می‌شود؟

• حتی با آرام بخشی هوشیارانه و سایر تکنیک‌های مدیریت رفتار، آرامش کافی برای درمان مطمئن کودک به دست نیاید.
• نیاز به جراحی دهان یا دیگر درمان‌های دندانپزشکی که کودک قادر به تحمل آن در زمان بیداری نیست.
• کارهای دندانپزشکی زیاد داشته باشد که بهتر باشد در یک جلسه انجام شود.
• کودک دارای ناتوانی باشد که توانایی او برای درک دستورها و درمان ایمن در مطب دندانپزشکی را محدود می‌کند. ​

بی‌هوشی عمومی خطراتی هم دارد. دندانپزشک باید در مورد خطراتی که ممکن است برای کودک پیش بیاید با شما صحبت کند.

بیهوشی عمومی برای اعمال دندانپزشکی می‌تواند توسط هر کدام از افراد زیر ارائه شود

• متخصص بیهوشی
• متخصص بیهوشی دندانپزشکی
• جراحان دهان و فک و صورت​

این متخصصان ملزم به دادن دارو و نظارت بر کودک در طول روند کار هستند. آن‌ها همچنین می‌دانند که چگونه هر گونه مشکلی را که ممکن است رخ دهد، کنترل کنند.

کودک شما قبل از دریافت بی‌هوشی عمومی به معاینه فیزیکی نیاز دارد. این آزمایشات نشان می‌دهد که کودک هیچ مشکلی که باعث تداخل در بی هوشی شود ندارد. اگر فرزند شما در روز تعیین شده بیمار است، تماس بگیرید و وقت بیهوشی او را به روز دیگری موکول کنید.

در روز ملاقات​

• دستورالعمل‌های پزشک را در مورد خوردن و آشامیدن قبل و بعد از عمل دنبال کنید.
• با کودک راجع به این پروسه صحبت کنید. از جملات ساده استفاده کنید که او می‌تواند درک کند. با کودک خود در مورد رفتن به بیمارستان و درمان چند روز قبل از قرار ملاقات صحبت کنید. این به کودک فرصت فکر کردن در مورد آن و پرسیدن سوالات را می‌دهد.
• بگذارید بچه شما پس از عمل به آرامی در خانه استراحت کند. او احتمالا آماده خواهد بود تا روز بعد یک برنامه عادی را از سر بگیرد.