ابزارهای درمان مکیدن انگشت شست و دیگر انگشتان

آیا تصویری وجود دارد که راحتی کودک را بهتر از یک نوزاد خواب آلود نشان دهد که انگشت شست خود را می‌مکد؟ تصاویر سونوگرافی که باعث شادی بسیاری از والدین می‌شوند نیز نشان داده‌اند که این رفتار حتی می‌تواند در رحم رخ دهد. به نظر می‌رسد مکیدن انگشت شست یا مکیدن انگشتان دست، باعث احساس آرامش و راحتی در نوزاد تازه به دنیا آمده می‌شود و این موضوع کاملاً طبیعی است. اما با بزرگ شدن کودک، مسئله‌ای که وجود دارد این است که این عادت نه تنها از نظر اجتماعی مناسب نیست، بلکه ممکن است برای سلامتی دهان و دندان کودک نیز مضر باشد.

در بیشتر کودکان، مکیدن انگشت شست خود به خود بین سنین دو تا چهار سال متوقف می‌شود. اما اگر این عمل پس از افتادن دندان‌های شیری کودک ادامه یابد، می‌تواند الگوهای رشد فک را به شدت تغییر دهد. در نتیجه باعث به هم خوردن چشمگیر نظم و ترتیب دندان‌ها می‌شود. شاید باور آن سخت باشد که چنین عادت ساده‌ای در واقع می‌تواند دندان‌ها و استخوان را حرکت دهد. اما دلایل مختلفی برای بروز این مشکلات وجود دارد.

عوارض ناشی از مکیدن انگشت شست و دیگر انگشتان

آرواره‌های کودکان که خون زیادی در آن‌ها جریان دارد و به سرعت در حال رشد هستند، به خصوص در بچه‌های زیر 8 سال نرم و انعطاف پذیر است. بنابراین تغییر شکل استخوان نرم اطراف دندان‌های جلویی بالایی و پایینی، در اثر فشار مداوم ناشی از مکیدن انگشت شست یا انگشتان دیگر کار سختی نیست. کودکانی که انگشتان خود را با قدرت بیشتری می‌مکند با احتمال بیشتری در معرض تغییر الگوهای رشد دندان‌ها و فک خود هستند.

اگر عادت مکیدن انگشت شست ادامه پیدا کند، می‌تواند منجر به شل شدن دندان‌های جلویی بالایی شود و دندان‌های پایین را به سمت عقب و داخل حرکت دهد. همچنین می‌تواند رشد فک پایین را متوقف کرده و در همان حال باعث جلو راندن فک جلو شود. این امر می‌تواند منجر به به هم خوردن تراز و نظم دندان‌ها، اپن بایت (عدم رسیدن دندان‌های جلویی به هم هنگام بسته بودن فک)، تغییر مکان فک بالایی و ایجاد کراس بایت یا سایر مشکلات شود. به همین دلیل این موضوع مهم است که قبل از بروز این آسیب‌ها، این رفتار را در زمان مناسب متوقف کنیم.

توقف عادت مکیدن انگشت شست یا انگشتان دیگر

مانند بسیاری از الگوهای رفتاری خطرناک، از بین بردن عادت مکیدن انگشت شست نیز می‌تواند سخت باشد. والدین بر اساس تجربه از انواع روش‌های خانگی استفاده می‌کنند. مانند پوشاندن دستکش به کودک، آغشته کردن نوک انگشتان به ماده‌ای تلخ و حتی صحبت کردن و سعی در متقاعد کردن کودک. این روش‌ها برخی اوقات موثر واقع می‌شود، اما در برخی موارد، کنترل و متوقف کردن مکیدن شست یا انگشتان دیگر کاری دشوار است.

اگر فرزند شما عادت به مکیدن انگشت شست یا انگشتان دیگر را دارد و این عادت از 3 سالگی همچنان ادامه داشته و نتوانسته‌اید آن را کنترل کنید، شاید زمان آن فرا رسیده که برای مشاوره به دندانپزشک مراجعه کنید. ممکن است دندانپزشک برای کودک شما استفاده از ابزارهایی برای ترک عادت مکیدن انگشت شست مانند گیره ثابت سقف دهان یا ابزارهای متحرک دیگر را توصیه کند. این ابزار یک وسیله فلزی کوچک است که درون دهان قرار گرفته و به دندان‌های بالایی متصل می‌شود.

ابزارهای دندانپزشکی ترک عادت مکیدن انگشت چگونه عمل می‌کنند؟

سیم‌های نیم دایره‌ای موجود در گیره دهانی، از تماس انگشت یا انگشتان به لثه پشت دندان‌های جلو جلوگیری می‌کند. جلوگیری از این تماس به سادگی باعث می‌شود تمام لذتی که کودک از مکیدن انگشت احساس می‌کرد، کاهش پیدا کند. بدون آن احساس، کودک دلیلی برای ادامه مکیدن انگشتان ندارد. در واقع، نتیجه استفاده از این ابزار در اغلب موارد از همان روز اول موفقیت آمیز است.

تهیه و استفاده از ابزارهای ترک عادت مکیدن انگشت

اگر فرزندتان باید از ابزارهای ترک عادت مکیدن انگشتان استفاده کند، اولین قدم معاینه کامل است. این معاینه ممکن است شامل گرفتن عکس اشعه ایکس، عکسبرداری و قالب گیری از دندان‌ها باشد. اگر پس از معاینه، دندانپزشک تشخیص داد که کودک باید از این ابزار استفاده کند، ابزار متناسب با دهان کودک ساخته می‌شود. و در نوبت بعدی در دهان او قرار می‌گیرد. پس از آن، کودک شما به طور دوره‌ای، معمولا هر ماه، تحت معاینه قرار می‌گیرد تا ابزار خارج شود.

اگرچه استفاده از این ابزار چندان دردناک نیست، اما ممکن است کودک بعد از اولین نصب، برای چند ساعت درد را در دندان‌های بالایی خود احساس کند. ممکن است یک یا دو روز هم هنگام خوابیدن کمی مشکل داشته باشد. زمانی که این ابزار داخل دهان است، بهتر است از جویدن آدامس و خوردن غذای سخت و چسبنده که ممکن است باعث در آمدن آن شود جلوگیری شود.

رانش زبان (Tongue Thrusting)

فشار دادن زبان به دندان‌های جلو نیز مانند مکیدن انگشت شست، یک الگوی رفتاری معمول در کودکان خردسال است. این موضوع در واقع بخشی از الگوی طبیعی بلع در نوزادی و شیرخوارگی است. و به طور معمول در بیشتر کودکان تا شش سالگی خود به خود از بین می‌رود.

اگر این رفتار تغییر نکند، می‌تواند منجر به مشکلاتی مشابه مشکلات ناشی از مکیدن انگشت شست شود. یعنی مشکلات مربوط به تراز دندان و رشد استخوان. خوشبختانه، این مشکل را نیز می‌توان با یک ابزار ترک عادت که بسیار مشابه گیره ثابت سقف دهان است، درمان کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *