مکیدن انگشت شست: خوب، بد یا عادی

به عنوان والدین، وقتی صحبت از فرزندانمان می‌شود، نگرانی‌های زیادی داریم. ما می‌خواهیم فرزندانمان بدون وجود عادت‌هایی که رشد آن‌ها را به خطر می‌اندازد، سالم رشد کنند. عادت به مکیدن انگشت یکی از مواردی است که با بزرگ شدن نوزادان نگران کننده می‌شود. والدین از خود سؤال می‌کنند که آیا این عادت ادامه خواهد یافت یا اینکه برای متوقف کردن آن باید به دنبال کمک باشند. هرگز نترسید. مشورت با دندانپزشک یا پزشک کودکان تمام آن چیزی است که شما به آن نیاز دارید.

خبر خوب این است که این عادت اغلب قبل از شروع پیش دبستانی متوقف می‌شود.

رفتار عادی

مکیدن انگشت شست و یا مکیدن انگشت به همراه استفاده از پستانک در نوزادان کاملا طبیعی است.

طبق اعلام انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA)، این رفتار یک واکنش طبیعی در نوزادی است که غالباً در رحم نیز دیده می‌شود.

این رفتار به کودک آرامش می‌بخشد و با بزرگ شدن ممکن است به او احساس امنیت و خوشحالی بدهد. بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا هنگام اضطراب یا جدا شدن از والدین از آن به عنوان یک مکانیسم دفاعی استفاده می‌کنند. این عادت به خوابیدن آن‌ها نیز کمک می‌کند و ممکن است کودکان قبل از خواب انگشتان دست خود را بمکند.

این رفتار تا چه مدت قابل قبول است؟

همه ما شاهد مکیدن انگشت شست توسط یک کودک بزرگ‌تر بوده‌ایم و احساس کرده‌ایم که این رفتار چقدر نامناسب است. اما چه زمانی بهترین زمان برای متوقف کردن آن است؟ طبق گفته ADA، بهترین زمان برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست تا چهار سالگی است.

تا این زمان، مکیدن طولانی مدت می‌تواند روی دهان کودک و رشد فک و دندان‌ها تأثیر بگذارد و احتمالا باعث موقعیت نادرست دندان‌های دائمی شود. اگر فرزند شما به طور انفعالی و آرام انگشت شست خود را بمکد، ممکن است ترک این عادت راحت‌تر باشد. مکیدن شدید می‌تواند منجر به تغییراتی در کام شود که بر دندان‌های دائمی جلویی تأثیر می‌گذارد و معمولا بدون مداخله سخت‌تر ترک می‌شود.

مراحل دلسرد کردن

این عادت به طور معمول بدون هیچ گونه نگرانی و تلاش متوقف می‌شود. بهترین استراتژی اغلب نادیده گرفتن این رفتار است.

کودکان زمانی که متوجه قابل قبول نبودن این عادت در اجتماع و بین همسالان خود می‌شوند، به تنهایی آن را کنار می‌گذارند. اما اگر این عادت بعد از مهد کودک رفتن نیز ادامه داشته باشد، ممکن است زمان مداخله کردن باشد.

به جای مکیدن انگشت، پستانک را به نوزادان پیشنهاد دهید

جدا کردن کودک از پستانک راحت‌تر است.

یک سیستم نموداری و پاداش برای پیگیری پیشرفت فرزندتان در ترک این عادت تهیه کنید

فرزند خود را هنگام تلاش برای متوقف کردن این عادت، تشویق و تمجید کنید

برای اطلاع از تأثیرات مثبت در قطع این عادت، به دندانپزشک فرزند خود مراجعه کنید

ممکن است برخی از کودکان در ترک عادت مکیدن انگشت شست خود دچار مشکل شوند. در این موارد ممکن است لازم باشد وسایلی بخرید که بتوانند روی انگشت شست یا انگشتان قرار بگیرند تا از این عادت دلسرد شوند. اغلب اوقات، فقط قرار دادن بانداژ روی انگشت یا جوراب یا دستکش روی دست مورد نظر کافی است.

از هر روشی که برای دلسرد کردن رفتار استفاده می‌کنید؛ این موضوع را به یاد داشته باشید که همیشه برای کمک به کودک خود از تشویق کردن استفاده کنید. انتقاد یا وارد کردن استرس به کودک ممکن است باعث اضطراب بیشتر شود و مشکل را دائمی کند.

اثرات دهانی

اگر این عادت بیش از پنج یا شش سالگی ادامه یابد، فشار و حرکتی که هنگام مکیدن ایجاد می‌شود، شروع به ایجاد تغییر در دهان و دندان‌ها می‌کند.

همانطور که توسط ADA شرح داده شده است، دندان‌های جلویی ممکن است بیرون زده شوند. بنابراین بایت کودک باز خواهد ماند و دندان‌های جلویی بالایی و پایینی روی هم قرار نمی‌گیرند و چفت نمی‌شوند. همچنین تغییرات اسکلتی روی مرتب بودن دندان‌های دائمی نیز تأثیر می‌گذارد. دندانپزشک می‌تواند این تغییرات را ارزیابی کند تا برای مشاوره به یک متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک کودکان شما را راهنمایی کند.

طبق اعلام مرکز پزشکی Langone نیویورک، در موارد بسیار نادر ممکن است از ابزارهای درمان مکیدن انگشت استفاده شود تا کودکان این عادت را ترک کنند.

سخن پایانی

هرچه زودتر عادت مکیدن انگشت متوقف شود، احتمال اینکه دندان‌های جلویی موقعیت خودشان را اصلاح کنند، بیشتر می‌شود.