ترمیم دندان فرآیندی است که در آن از مواد مختلفی برای بازسازی و بهبود ساختار دندان استفاده می‌شود. این مواد ممکن است به صورت موقت یا دائمی باشند و بسته به نوع مشکل دندانی و نیازهای بیمار، از یکی یا ترکیبی از این مواد استفاده می‌شود. در زیر، برخی از انواع مواد ترمیم دندان ذکر شده‌اند:
آمالگام
- ساخته‌شده: ترکیبی از نقره، قلع، روی، مس و جیوه. جیوه نزدیک به ۵۰ % این ترکیب است.
- انواع: سنتی (غیر قابل چسبیدن)
- مورد استفاده: ماده ترمیمی برای دندان‌های عقبی
- طول عمر: حداقل ۱۰ سال، معمولا طولانی‌تر است.
- هزینه: کم‌ترین نوع مواد ترمیمی
مزایا
- مستحکم: آمالگام می‌تواند در برابر نیروهای جویدن مقاومت کند.
- کم هزینه‌تر از سایر مواد است.
- در یک جلسه قابل انجام است.
- آمالگام در طول فرایند ترمیم نسبت به کامپوزیت کمتر به رطوبت حساس است.
معایب
- آمالگام با رنگ دندان شما مطابقت ندارد.
- ترمیم آمالگام می‌تواند در طول زمان دچار خوردگی و باعث تغییر رنگ دندان شود.
- یک ترمیم آمالگام سنتی (بدون اتصال) به دندان نمی‌چسبد.
- حفره آن باید گیر مورد نیازش را تامین کند. دندانپزشک ممکن است مجبور باشد بیشتر دندان را بردارد تا یک حفره مناسب ایجاد کند.
- برخی از افراد ممکن است نسبت به جیوه حساسیت داشته باشند یا نگران اثرات آن باشند. تحقیقات نشان می‌دهد که میزان جذب جیوه از ترمیم شبیه چیزی است که مردم از منابع دیگر در محیط دریافت می‌کنند.
کامپوزیت رزین
- ساخته‌شده: ترکیبی از پلاستیک و ذرات شیشه ظریف
- انواع: مستقیم و غیرمستقیم
- ترمیم مستقیم توسط دندانپزشک با استفاده از نور آبی روشن که ماده نرم را سفت می‌کند، انجام می‌شود.
- دندانپزشک برای ترمیم غیر مستقیم دندان را تراش می‌دهد و از آن قالب می‌گیرد. سپس ترمیم مورد نظر در لابراتوار ساخته می شود. در جلسه دوم، دندانپزشک ترمیم را در محلش سمان می‌کند.
- مورد استفاده: ترمیم‌های کوچک و بزرگ، به ویژه در دندان‌های جلو و یا بخش‌های قابل‌مشاهده دندان‌ها؛ همچنین برای اینله‌ها
- طول عمر: حداقل پنج سال
- هزینه: بیش از آمالگام، اما کمتر از طلا
مزایا
- تطابق رنگ با دندان‌های طبیعی
- در یک جلسه قابل انجام است. اینله ممکن است به دو جلسه احتیاج داشته باشد.
- ترمیم کامپوزیت می‌تواند مستقیم به دندان بچسبد که باعث تقویت دندان می‌شود.
- تراش کمتری نسبت به آمالگام نیاز دارد. پس دندانپزشک مجبور نیست حفره گیر دار بتراشد. فرآیند باندینگ رزین کامپوزیت را در دندان نگه می‌دارد.
- کامپوزیت‌های غیرمستقیم و اینله‌ها با گرما سفت می‌شوند. این مرحله استحکام را افزایش می‌دهد.
- رزین کامپوزیت را می‌ن در ترکیب با مواد دیگر مانند گلاس آینومر استفاده کرد تا مزایای هر دو ماده را فراهم کند.
معایب
- هزینه بیشتر
- اگر چه رزین‌های کامپوزیت مستحکم‌‌تر هستند و مقاومت بیشتری نسبت به سایش دارند، اما مشخص نیست که زیر فشار جویدن در دندان‌های عقب به اندازه آمالگام عمر می‌کنند یا نه.
- هنگام ترمیم، کامپوزیت ممکن است منقبض شود و شکافی بین دندان و ترمیم ایجاد کند. که باعث ایجاد حفراتی در مناطقی که کامپوزیت با دندان اتصال ندارد می‌شود. این انقباض زمانی کاهش می‌یابد که دندانپزشک ترمیم را در لایه‌های نازک قرار دهد.
- این ترمیم وقت بیشتری لازم دارد چون آن‌ها معمولا لایه لایه قرار می‌گیرند. افزایش زمان و نیروی کار نیز به هزینه‌های بالاتر کمک می‌کند.
- پر کردن غیرمستقیم و اینله‌ها حداقل دو جلسه برای کامل شدن نیاز دارند. دندانپزشک در اولین جلسه قالب گیری انجام می‌دهد و در جلسه دوم ترمیم را در جای خود می‌چسباند.
طلا
- ساخته شده از: آلیاژ طلا (طلا با فلزات دیگر)
- استفاده در: اینله و آنله و روکش
- طول عمر: حداقل ۱۵ سال، معمولا بیشتر
- هزینه‌ها: بیش از مواد دیگر؛ ۶ تا ۱۰ برابر بیشتر از آمالگام
مزایا
- طلا خورده نمی‌شود.
- برخی از افراد رنگ طلایی را بیشتر از رنگ نقره‌ای آمالگام دوست دارند.
- ترمیم‌های طلا به اندازه کافی بادوام هستند که بتوانند در مقابل نیروهای جویدن مقاومت کنند.
- طول عمر آن‌ها بیشتر از سایر مواد است.
معایب
- شما باید حداقل دو بار به دندانپزشک مراجعه کنید تا یک ترمیم طلا دریافت کنید. در اولین ملاقات، دندانپزشک از دندان شما قالب می‌گیرد و یک ترمیم موقتی در ناحیه قرار می‌دهد.
- هزینه بالا
- اگر ترمیم طلا و آمالگام درست در کنار یکدیگر در دهان باشد، جریان الکتریکی ناشی از تعامل بین فلزات و بزاق می‌تواند باعث ناراحتی بیمار شود که “شوک گالوانیک” نام دارد.
- ترمیم طلا همرنگ دندان نیست.
سرامیک
- ساخته‌شده: از پرسلن
- استفاده در: اینله و آنله و روکش و ایمپلنت و براکت‌های ارتودنسی
- طول عمر: بیش از ۷ سال
- هزینه‌ها: بسته به نوع ترمیم، بیش از کامپوزیت و یا بیشتر از طلا
مزایا
- سرامیک همرنگ دندان است.
- سرامیک مقاومت بیشتری در برابر رنگ‌پذیری و سایش نسبت به رزین کامپوزیت دارد.
معایب
- سرامیک شکننده‌تر از رزین کامپوزیتی است.
- اینله‌های سرامیکی یا آنله‌ها برای جلوگیری از شکستن باید به اندازه کافی بزرگ باشند. به این معنی است که دندان باید به اندازه کافی تراش بخورد که حجم مورد نیاز ترمیم را فراهم کند.
گلاس آینومر
- ساخته‌شده از: آکریل و یک جز شیشه به نام فلوئوروآلومینوسیلیکات
- انواع: در یک ترمیم معمولی، مواد بدون نور سفت می‌شود.
- ترمیم گلاس آینومر تقویت‌شده با رزین یا کامپوزیت هیبرید قوی‌تر از گلاس آینومر معمولی است. برای سفت شدن مواد از یک نور آبی روشن استفاده می‌شود.
- برای سمان کردن اینله‌ها از گلاس آینومر استفاده می‌شود.
- هم چنین برای پر کردن دندان‌های جلو یا در اطراف طوق دندان‌ها و یا ریشه‌ها استفاده می‌شود.
- به عنوان ماده پرکننده، گلاس آینومر به طور معمول در پیشرفت پوسیدگی به زیر لثه (پوسیدگی ریشه) استفاده می‌شود.
- همچنین برای پر کردن دندان‌های شیری و به عنوان لاینر برای سایر انواع پر کننده استفاده می‌شود.
- طول عمر: پنج سال یا بیشتر
مزایا
- گلاس آینومر با رنگ دندان مطابقت دارد، اما نه همیشه و نه به خوبی رزین کامپوزیت
- گلاس آینومر تقویت‌شده بارزین، تطابق بهتری نسبت به گلاس آینومر معمولی دارد.
- گلاس آینومرها، فلوراید آزاد می‌کنند که می‌تواند به حفاظت دندان از پوسیدگی بیشتر کمک کند.
- ترمیم‌های گلاس آینومر به دندان متصل می‌شوند. این اتصال به جلوگیری از نشت در اطراف ترمیم و پوسیدگی کمک می‌کند.
معایب
- گلاس آینومر سنتی به طور چشمگیری ضعیف‌تر از کامپوزیت است. احتمال سایش یا شکستگی بسیار بیشتر است.
- گلاس آینومر سنتی به اندازه رزین کامپوزیت با رنگ دندان مطابقت ندارد.
- ترمیم گلاس آینومر تقویت‌شده با رزین لازم است در لایه‌های نازک اعمال شود. هر یک از لایه‌ها، با نور آبی روشن خاصی سخت می‌شوند. سپس لایه بعدی را می‌توان اضافه کرد. این باعث می‌شود دندان قوی‌تر شود، اما زمان ترمیم را طولانی‌تر می‌کند.
سخن پایانی
توجه داشته باشید که مواد ترمیم دندان بر اساس نیازهای بیمار، مکان قرارگیری دندان در دهان، و ترجیحات دندانپزشک انتخاب می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید