اباتمنتهای ایمپرشن کوپینگ (Impression Coping Abutments)، اجزای ضروری برای گرفتن برداشتهای دقیق از محل ایمپلنت دندان هستند. این اباتمنتها به طور ایمن در ایمپلنت قرار میگیرند و یک پلتفرم پایدار برای مواد قالب گیری به منظور نمایش دقیق محل ایمپلنت فراهم میکنند.
به عبارتی دیگر، ایمپرشن کوپینگ بخشی است که به ایمپلنت دندان متصل میشود و عملیات قالب گیری روی آن انجام میگردد. این بخش در اصل مکان روکش دندان را تعیین میکند.
انواع ایمپرشن کوپینگ
قالب گیری به کمک ایمپرشن کوپینگ در دو نوع متفاوت انجام میشود:
تری باز (Open Tray)
در این روش، بعد از انجام قالب گیری پیچهای ایمپرشن باز شده و از دهان خارج میشوند. ابتدا ایمپرشن کوپینگ بر سطح فیکسچر بسته خواهد شد و در این نواحی ماده قالب گیری تزریق میشود. در این روش تری معمولی کاربرد دارد، با این فرق که جایگاه ایمپرشنها سوراخ میشود. به گونهای که پس از جای گیری تری بر سطح ایمپرشن، نوک آنها از تری خارج میشود. بدون جدا کردن تری، پیج ایمپرشنها را باز میکنند و بعد آنها را با قالب از سطح ایمپلنت جدا میکنند.
پس از انجام این کارها، در آزمایشگاه ایمپرشن بر جای مانده در قالب را میبندند و مدل بافت نرم در این نواحی ایجاد میشود. سپس گچ ریزی صورت میگیرد و اباتمنت مناسب انتخاب میشود. بعد از تولید نشانگر جایگاه و موم گذاری، پروتز نهایی اباتمنت تولید میگردد و در دهان تست میشود.
تری بسته (Close Tray)
در روش تری بسته، بعد از قالب گیری پیچها از روی آن باز میشوند و ایمپرشنها در داخل ماده قالب گیری باقی میمانند. در این روش، ایمپرشن کوپینگ جایگزین هیلینگ بسته میشود و در این نواحی ماده قالب گیری وارد میشود. سپس تری قالب گیری بر سطح ایمپرشنها جای گذاری میشود. در این وضعیت نمای داخلی تری جای ایمپرشنها را تعیین میکند. بعد از طی کردن این مراحل، تری به آزمایشگاه فرستاده میشود. در آزمایشگاه مدل بافت نرم و لثه در نواحی ایمپرشن بازسازی شده و بعد گچ ریخته میشود.
در این روش ایمپرشن و مدل بافت نرم از آن به حال بیرون زده برجای میماند. پس از آن، ایمپرشن را باز میکنند و اباتمنت طبق قطر، ارتفاع و زاویه انتخاب میشود. هر چند در این روش علامتگذار موقعیت جهت شناسایی جایگاه دقیق اباتمنت هم ساخته میشود. بعد از انتخاب اباتمنت، موم گذاری و تولید فریم فلزی صورت میگیرد و تاج دندان بر سطح فریم فلزی تولید میشود.
دیدگاهتان را بنویسید