رشد بیش از حد لثه به دلیل اثرات جانبی داروی دیلانتین (فنی توئین)

کنترل صرع و مصرف داروهای مربوط به آن مانند داروی دیلانتین (فنی توئین) می‌تواند منجر به ایجاد یک بیماری در لثه‌ها شود که به آن “بزرگ شدن لثه” و یا “رشد بیش از حد لثه” می‌گویند. این بیماری خطر ابتلا به بیماری‌ پریودنتال، پوسیدگی دندان و عفونت‌های دهانی را افزایش می‌دهد. در ایران به ازای هر 1000 نفر 17 نفر مبتلا به اختلال تشنج و یا صرع هستند.

رشد بیش از حد و لثه و بزرگ شدن آن بر اثر مصرف داروی دیلانتین (فنی توئین)

دیلانتین (فنی توئین) یک داروی ضد صرع است که برای کنترل تشنج در انواع خاصی از صرع مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین از این دارو برای جلوگیری از تشنج در حین جراحی و یا بعد از آن استفاده می‌شود. همانند اکثر داروها، استفاده از دیلانتین (فنی توئین) نیز عوارض جانبی خاصی را به همراه دارد. یکی از عوارض جانبی این دارو رشد بیش از حد لثه و یا بزرگ شدن آن است. این عارضه معمولا یک تا سه ماه بعد از مصرف دارو خودش را نشان می‌دهد. این حالت فقط در قسمتی از لثه که به دندان و استخوان‌ها متصل است، ظاهر می‌شود.

بیمارانی که دچار رشد بیش از حد لثه می‌شوند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

  • بزرگ شدن پاپیلای بین دندانی به خصوص در بخش قدامی یا جلویی دهان
  • از آنجا که بافت لثه بزرگ‌تر می‌شود ممکن است فیبروتیک و یا متراکم‌تر شود.
  • التهاب در مناطقی از بافت لثه که بزرگ‌تر شده‌اند، می‌تواند باعث اختلال در صحبت کردن و غذا خوردن شود و یا برای ظاهر بیمار مشکل ایجاد کند.
  • دردناک شدن برخی نواحی در دهان، خون ریزی لثه، حرکت دندان‌ها، تغییر و اختلال در قرار گرفتن صحیح دندان‌ها بر روی یکدیگر
  • بافت بزرگ شده لثه ممکن است روی تاج دندان را بپوشاند. در نتیجه مسواک زدن و کشیدن نخ دندان را با مشکل رو به رو می‌کند.
  • در این بیماران ممکن است بیماری پریودنتال و پوسیدگی دندان شیوع بیشتری داشته باشد، زیرا بزرگ شدن لثه ممکن است این مشکلات را تشدید کند.

درمان

بیمارانی که به علت مصرف بعضی از داروها مانند داروی دیلانتین (فنی توئین) دچار رشد بیش از حد لثه‌ها می‌شوند، بر اساس میزان رشد لثه‌ها تحت درمان قرار می‌گیرند. دندانپزشک ممکن است روش‌های درمانی زیر را به بیمار پیشنهاد دهد:

  • هر سه ماه یک بار شست و شوی حرفه‌ای دهان و دندان توسط دندانپزشک انجام شود تا از حذف پلاک‌ها و جرم‌هایی که توسط مسواک و یا نخ دندان قابل شست و شو نیستند، اطمینان حاصل شود.   
  • شست و شوی دهان با استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین % 12/0 می‌تواند به کاهش بزرگ شدن بافت لثه کمک کند.
  • تکنیک مسواک زدن بیمار ممکن است توسط دندانپزشک اصلاح شود تا امکان از بین رفتن جزئی بافت لثه در اثر تماس با مسواک کاهش پیدا کند.
  • با تشخیص دندانپزشک ممکن است یک جراحی انجام شود که طی آن بخش اضافی لثه برداشته می‌شود.
  • بسته به میزان رشد لثه، ممکن است داروهای ضد قارچی و یا برخی از آنتی بیوتیک‌ها برای بیمار تجویز شود.
  • ممکن است پزشک پیشنهاد دهد که داروهای تجویزی را تغییر دهند. البته این کار گزینه مناسبی برای همه بیماران نیست و کاملا به شرایط بیمار بستگی دارد.

بیمارانی که به دلیل مصرف داروی دیلانتین (فنی توئین) دچار رشد بیش از حد لثه‌ها می‌شوند، باید حتما به یک پریودنتیست مراجعه کنند. پریودنتیست، دندانپزشکی است که در تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری‌های لثه تخصص دارد.

بهترین راه درمان

می‌توان گفت که اکثر بیماران نمی‌توانند جلوی رشد بیش از حد بافت لثه را بگیرند. بنابراین بهترین راه برای از بین بردن عوارض جانبی آزار دهنده این بیماری توجه کافی به حذف پلاک‌های دندانی است. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان بعد از هر وعده غذایی و کاهش یا حذف مصرف قندهای غیر ضروری و کربوهیدرات‌ها از رژیم غذایی بهترین راهکارها برای حذف پلاک‌ها از دندان است.

افراد مبتلا به این بیماری باید به صورت منظم به دندانپزشک مراجعه کنند. همچنین به صورت منظم جرم گیری و شست و شوی حرفه‌ای دهان را انجام دهند. اگر امکان جایگزین کردن داروی دیلانتین (فنی توئین) وجود دارد بیمار باید در این رابطه با پزشک متخصص صحبت کند. به یاد داشته باشید که هیچ وقت نباید بدون مشورت با پزشک داروهای خود را قطع کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *