اولین مراجعه فرزند شما به دندانپزشک این امکان را به دندانپزشک می‌دهد تا به والدین آموزش دهد که چگونه دندان‌های کودک خود را به طور صحیح مسواک بزنند و وعده‌های غذایی و میان وعده‌های مناسب برای سلامت دندان در نظر بگیرند. این یک فرصت برای کشف و رفع هر مشکلی است که ممکن است در آینده ایجاد شود. در حقیقت، هرچه کودکان زودتر تحت نظر دندانپزشک قرار بگیرند، در آینده به مشکلات کمتری روبرو خواهند شد.
خیلی زود شروع کنید
دندانپزشکان به صورت عمومی توصیه می‌کنند که بهتر است نوزادان خود را شش ماه بعد از درآمدن اولین دندان‌شان و یا در یک سالگی نزد دندانپزشک ببرید. بسیاری از والدین از این امر متعجب می‌شوند. اما دندان‌های شیری کودک در بعضی موارد تا 12 یا 13 سال در دهان‌شان باقی می‌ماند، بنابراین باید عادت‌های مراقبت از دهان و دندان را از کودکی در آن‌ها به وجود بیاوریم.
دهان کودک خود را در خانه بررسی کنید
اگر کودک معاینه دهانی را در خانه تجربه کرده باشد، دندانپزشک راحت‌تر می‌تواند دندان‌های او را معاینه کند. زمانی را برای این کار اختصاص دهید و به طور مرتب به دهان کودک خود نگاه کنید. انجام این کار با نوزاد بسیار دشوار است، اما سعی کنید از تکنیک زانو به زانو استفاده کنید: به این صورت که در مقابل فرد بزرگسال دیگری بنشینید و زانوهای خود را به زانوهای او بچسبانید. بعد نوزاد را روی پاهای فرد مقابل خود قرار داده و به خوبی دهان او را بررسی کنید.
حتی اگر نوزاد شما هنوز دندان ندارد، شما باید بعد از وعده‌های غذایی لثه‌های او را به آرامی با دستمال مرطوب تمیز کنید. همچنین می‌توانید دهان او را با یک برس کوچک نرم تحریک کنید. تمام این تماس‌ها و بررسی‌های دهانی، او را برای معاینه توسط متخصصان آماده می‌کند.
آیا بردن کودک به دندانپزشکی خودتان کار درستی است؟
ممکن است به همراه بردن کودک هنگام قرارهای دندانپزشکی خودتان ایده خوبی باشد، زیرا این امر می‌تواند او را با محیط و کارکنان آشنا کند. اما ابتدا موارد زیر را در نظر بگیرید:
- آیا قصد دارید برای خودتان و فرزندتان به یک دندانپزشک مراجعه کنید و یا می‌خواهید او را نزد متخصص دندانپزشکی کودکان ببرید که برای معاینه دهان و دندان کودک آموزش دیده است؟
- آیا مطب دندانپزشک شما به اندازه کافی مناسب کودک است تا او احساس راحتی کند؟
- آیا هنگام معاینات دندانپزشکی بیش از حد مضطرب هستید؟
- اگر اینگونه هستید، بهتر است کودک خود را همراه خود نبرید.
کودک را در خانه برای معاینه آماده کنید
قبل از اولین مراجعه به دندانپزشک با فرزندتان، با کلماتی که متوجه شود به او توضیح دهید که قرار است در مطب چه اتفاقی بیفتد. اگر کودک بداند چه چیزی در انتظار اوست، طی معاینه وحشت زده نمی‌شود. به او بگویید قرار است دندانپزشک دندان‌های او را “بشمارد” و یا “نگاه کند”. این موضوع بهتر است تا اینکه به او بگویید که دندان‌های او پوسیده است.
هیچ وقت به او نگویید که “دندانپزشکی درد ندارد”. دندانپزشکان کودک گفتن این جمله را توصیه نمی‌کنند. زیرا این امکان وجود دارد که این موضوع هنگام معاینه، مشکل ایجاد کند و باعث افزایش اضطراب در کودکان می‌شود. با کودک خود همراه حیوان‌های عروسکی و عروسک‌هایش موقعیت مطب را بازسازی کنید و برای مثال دندانپزشک عروسک‌ها شوید و با او بازی کنید. همچنین می‌توانید کتاب‌های تصویری موجود در این مورد را با صدای بلند و با حالت شاد برای او بخوانید تا ذهنیت مثبتی به دندانپزشکی پیدا کند.
در زمانی که کودک راحت‌تر است به دندانپزشک مراجعه کنید
حتماً تمام ملاقات‌های دندانپزشکی را برای مواقعی برنامه ریزی کنید که فرزند شما راحت‌تر است، استراحت کاملی داشته و روحیه خوبی دارد.
کودکان در زمان‌های مختلف در روز به تناوب حالت‌های رفتاری خوب و بدی دارند. برای مثال، توجه داشته باشید آن‌ها را هنگام گرسنگی یا خستگی نزد دندانپزشک نبرید. قبل از معاینه به کودک کافئین یا قند ندهید. اگر برایتان امکان دارد زودتر از قرارتان در مطب حضور داشته باشید، زیرا این زمان به کودک اجازه می‌دهد با اسباب بازی‌هایش در اتاق انتظار بازی کند و مقداری به محیط عادت کند.
ذهنیت مثبتی برای کودک خود ایجاد کنید
لازم نیس اغراق کنید، اما زمانی که راجع به دندانپزشکی با کودک خود صحبت می‌کنید سعی کنید مثبت و خوش بینانه صحبت کنید. قبل از اولین مراجعه به دندانپزشک با فرزندتان، با کلماتی که متوجه شود به او توضیح دهید که قرار است در مطب چه اتفاقی بیفتد. را کاری ساده و روتین نشان دهید. اگر این کار را انجام دهید، کودک شما نسبت به مراجعه به دندانپزشک و کل فرآیند معاینه، احساس و رفتار بهتری خواهد داشت. به همراه داشتن یکی از وسایلی که به کودک آرامش می‌دهد مانند پتو یا عروسک مورد علاقه کودک در مطب نیز می‌توانند کمک کننده باشد.
کودک را به زور در مطب نگه ندارید و در صورت لزوم مطب را ترک کنید
با وجود تلاش‌های بسیار، طبیعی است که کودک یک ساله شما هنگام نشستن روی صندلی یا یونیت دندانپزشکی احساس بی قراری، ناراحتی و اضطراب کند. در اکثر موارد این موضوع پس از چند دقیقه برطرف می‌شود، اما اگر کودک به صورت مداوم در حال گریه کردن و جیغ کشیدن باشد، او را مجبور به نشستن نکنید. بهتر است مطب را ترک کنید و در زمان مناسب‌تری دوباره مراجعه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید