کدام یک از مواد پر کننده دندان بهتر است؟

اگر در مورد مواد تشکیل دهنده و ایمنی مواد پر کننده دندان نگران هستید، در ادامه ویژگی‌های هر کدام از این مواد گفته می‌شود تا به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند.

انواع مواد پر کننده دندان

مواد پر کننده دندان شامل آمالگام نقره‌ای، رزین کامپوزیت، آلیاژ طلا، سرامیک و گلاس آینومر است که هر کدام ویژگی‌های مربوط به خود را دارند.

آمالگام نقره‌ای

مواد تشکیل دهنده: ترکیبی از فلزات (نقره، جیوه، قلع و مس).

مزایا:

  • عمر مفید آن حداقل 10 تا 15 سال است.
  • فرآیند زمان بری ندارد و پر کردن دندان را می‌توان با یک جلسه دندانپزشکی به پایان رساند.
  • در برابر فشار جویدن دندان‌های آسیاب مقاوم است.
  • در برابر پوسیدگی مقاومت زیادی دارد.
  • احتمال نیاز به اصلاح یا جایگزینی آن کم است.
  • از رزین کامپوزیت ارزان‌تر است.

معایب:

  • برای جایگذاری آن نیاز به تخریب زیادی از ساختان دندان سالم است، زیرا آمالگام به صورت مکانیکی داخل دندان قرار می‌گیرد و دندانپزشک محل‌هایی در حفره دندان برای گیر کردن آن ایجاد می‌کند. بنابراین ممکن است نیاز باشد مقدار بیشتری از ساختمان دندان برداشته شود.
  • ممکن است در ساختار دندان‌های اطراف تغییر رنگ متمایل به خاکستری ایجاد کند.
  • ممکن است اگر در معرض مایعات گرم و سرد قرار بگیرد، مقدار زیادی منبسط شده و منجر به ترک و شکستگی احتمالی دندان شود.
  • پر کردن دندان با آمالگام نقره‌ای رنگ، تناسبی با رنگ طبیعی دندان‌ها ندارد و ممکن است به مرور زمان و بر اثر خوردگی، رنگ آن تیره‌تر شود.
  • برخی از بیماران ممکن است به آمالگام حساسیت داشته باشند.

رزین کامپوزیت

مواد تشکیل دهنده: ترکیبی از رزین‌های مصنوعی و شیشه.

مزایا:

  • برای استحکام بیشتر، از نظر شیمیایی به ساختار دندان پیوند می‌خورد.
  • می‌توان آن را در پشت یا جلوی دندان به کار برد.
  • تطبیق پذیری بالایی دارد و علاوه بر پر کردن دندان، برای ترمیم شکستگی‌ها نیز می‌توان از آن استفاده کرد.
  • فرآیند زمان بری ندارد، اما نسبت به آمالگام نیاز به زمان بیشتری دارد.
  • نسبت به آمالگام نیاز کمتری به برداشت از سطح سالم دندان دارد.
  • به راحتی قابل تعمیر است.
  • رنگ آن با رنگ طبیعی دندان مطابقت دارد.

معایب:

  • با توجه به مکانی که قرار دارد حداقل عمر مفید آن پنج سال است. (در دندان‌های جلویی ممکن است عمر طولانی‌تری داشته باشد.)
  • نسبت به آمالگام 20 دقیقه بیشتر طول می‌کشد تا در محل خود قرار بگیرد.
  • نسبت به آمالگام هزینه بیشتری دارند.
  • در صورت استفاده برای اینله (ترمیم داخل دندان) یا آنله (ترمیم سطح دندان)، به بیش از یک بار مراجعه نیاز دارد.
  • ممکن است در صورت مصرف مواد غذایی رنگی مانند قهوه و چای، رنگ آن تغییر کند.
  • بیماران ممکن است بعد از درمان، دچار حساسیت دندان شوند.

آلیاژ طلا

مواد تشکیل دهنده: ترکیبی از طلا و فلزات دیگر مانند نقره و مس.

مزایا:

  • عمر مفید آن حداقل 10 تا 15 سال است.
  • دچار خوردگی نمی‌شود.
  • در برابر فشارهای جویدن دندان‌های آسیاب به اندازه کافی مقاوم است.

 معایب:

  • قیمت آن در مقایسه با آمالگام یا کامپوزیت گران‌تر است.
  • قرار دادن آن در کنار دندان پر شده با آمالگام نقره‌ای ممکن است به ندرت منجر به بروز درد شدید شود. (شوک گالوانیک)
  • حداقل به دو جلسه برای کار گذاشتن آن نیاز است.

سرامیک

مواد تشکیل دهنده: پرسلن (نوعی چینی).

مزایا:

  • در مقایسه با کامپوزیت نسبت به رنگ پذیری مقاوم‌تر است.
  • عمر مفید آن بیش از 15 سال است.
  • رنگ آن با رنگ طبیعی دندان مطابقت دارد.

معایب:

  • باید حجم زیادی از دندان برداشته شود تا فضای لازم برای ترمیم با سرامیک ایجاد شود.
  • ممکن است در برابر فشارهای جویدن زیاد مقاوم نباشند.
  • در زمینه سایش مقاومت بالایی ندارد.
  • هزینه آن بالا و تقریبا برابر با استفاده از آلیاژ طلا است.

گلاس آینومر

مواد تشکیل دهنده: ترکیبی از پودرهای شیشه‌ای و اسیدهای اکریلیک.

مزایا:

  • برای پر کردن زیر دندان یا نزدیک خط لثه و برای پر کردن دندان کودکان ایده آل است، زیرا این ماده فلوراید آزاد می‌کند که به جلوگیری از پوسیدگی مکرر دندان کمک می‌کند.
  • فرآیند ترمیمی ساده‌تری نسبت به کامپوزیت دارد.

معایب:

  • در برابر فشارهای جویدن مقاومت زیادی ندارد.
  • احتمال دارد از دندان جدا شود.
  • از آمالگام گران‌تر است.
  • از کامپوزیت شکننده‌تر است و احتمال شکستگی بیشتری دارد.
  • عمر مفید آن حداقل 5 سال است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *