همه انسان‌ها دارای چهار دندان کانین (دو تا در فک بالا و دو تا در فک پایین) هستند. به این دندان‌ها، دندان نیش نیز گفته می‌شود. نام گذاری آن‌ها به عنوان دندان چشمی به این دلیل است که دقیقا در زیر چشم قرار گفته‌اند. دندان‌های کانین نسبت به دندان‌های آسیاب دارای ریشه‌های ضخیم‌تر و مخروطی‌تر هستند و بسیار محکم به فک متصل شده‌اند. دندان‌های کانین بلندترین ریشه‌ها را در مقایسه با سایر دندان‌ها دارند و تقریبا آخرین دندان‌هایی هستند که در می‌آیند و در جای خود قرار می‌گیرند. این اتفاق در حدود سن 13 سالگی اتفاق می‌افتد.
دندان نهفته به دندانی گفته می‌شود که توانایی کامل برای بیرون آمدن از فک را ندارد و نمی‌تواند عملکرد درستی داشته باشند. بیش‌ترین نهفتگی معمولا مربوط به دندان‌های مولار (دندان‌های عقل) است و نهفتگی دندان‌های کانین فک بالا، بعد از دندان‌های عقل شایع‌ترین نوع نهفتگی است. دندان‌های عقل عملکرد مهمی ندارند و غالبا کشیده می‌شوند، اما دندان‌های کانین برای عمل گاز زدن بسیار مهم هستند.
دلایل درمان دندان‌های کانین نهفته
دندان‌های کانین به دلایل زیر اگر دچار نهفتگی باشند، باید حتما درمان شوند:
- از بین بردن فواصل بین دندان‌ها: دندان‌های کانین، آخرین دندان‌های جلویی هستند که در می‌آیند و در جای خود قرار می‌گیرند، بنابراین فواصل ناخوشایند بین دندان‌های بالایی را به خوبی پر می‌کنند.
- غذا خوردن: دندان‌های کانین نقش مهمی در مکانیسم “گاز زدن” بر عهده دارند. اولین دندان‌هایی که با بسته شدن فک با مواد غذایی برخورد می‌کنند کانین‌ها هستند و بعد از آن سایر دندان‌ها با راهنمایی کانین‌ها در جای درست خود قرار می‌گیرند.
- اثر گذاری بر روی تراز و عملکرد صحیح سایر دندان‌ها: دندان‌های کانین بر روی ترتیب درست و عملکرد سایر دندان‌ها تاثیر می‌گذارند. کشیدن و یا نهفتگی دندان‌های کانین می‌تواند تا حد زیادی بر روی عمکرد دندان‌ها و لبخند فرد تاثیر منفی بگذارد.
چه عواملی باعث نهفتگی دندان‌های کانین می‌شود؟
دندان‌های اضافی
اگر دندان اضافی در دهان وجود داشته باشد، ممکن است بیرون زدن دندان‌های کانین با اختلال رو به رو شود. در آمدن دندان‌های کانین ممکن است به صورت مستقیم توسط دندان اضافی مهار شود و یا تجمع بیش از حد دندان‌ها باعث شود که فضای خالی برای در آمدن دندان کانین وجود نداشته باشد.
ازدحام بیش از حد دندان‌ها
در برخی موارد، نامرتبی دندان‌های جلویی منجر به تجمع بیش از حد دندان‌ها می‌شود. دندان‌هایی که قبل از دندان‌های کانین بیرون آمدند بر سر فضای موجود رقابت می‌کنند. در نتیجه دندان‌های کانین فضای کافی برای عملکرد خود ندارند.
رشد غیر معمول
در موارد نادر، رشد غیر معمول در بافت نرم لثه‌ها می‌تواند رشد دندان‌های کانین را محدود کند که می‌تواند منجر به نهفتگی دندان شود. معاینه و بررسی دقیق دندان‌ها در سنین پایین می‌تواند از ایجاد مشکلات دندان‌های کانین نهفته پیشگیری کند. بسیار مهم است که دندانپزشک، تعداد دندان‌های موجود در دهان بیمار را در حدود سن 7 سالگی ثبت کند تا بتواند وجود یا عدم وجود دندان‌های کانین را تشخیص دهد. هر چقدر سن بیمار بالاتر باشد، احتمال این که دندان نهفته به صورت طبیعی بیرون بیاید کاهش پیدا می‌کند. اگر فرد فاقد دندان کانین باشد و یا بیرون آمدن آن‌ها به کندی اتفاق بیفتد، دندانپزشک می‌تواند توصیه‌های مناسب را برای درمان مناسب به بیمار پیشنهاد دهد.
معاینه دهان
دندانپزشک در ابتدا با استفاده از رادیوگرافی پانورکس و یا رادیوگرافی معمولی یک معاینه کلی از دندان‌ها انجام می‌دهد. به محض این که دلیل اصلی نهفتگی دندان مشخص شود، براساس سن بیمار راه‌های درمانی مناسب به او پیشنهاد داده می‌شود. هدف این است که به بیرون آمدن دندان کانین نهفته کمک شود و این کار می‌تواند با مهارت توسط دندانپزشک، جراح دهان و یا ارتودنتیست انجام شود.
نهفتگی دندان‌های کانین چگونه درمان می‌شود؟
اگر دندان‌ها به هر دلیل در درون دهان ازدحام داشته باشند، ممکن است کشیدن تعدادی از دندان‌ها توصیه شود. کشیدن دندان تحت بی حسی موضعی و به وسیله جراح انجام می‌شود. سپس دندان‌های کانین با استفاده از لیفت لثه‌ها بیرون آورده می‌شوند و به وسیله یک براکت مخصوص در جای درست خود قرار می‌گیرند. اگر سن بیمار کم باشد ممکن است از یک بریس ارتودنسی به منظور ایجاد فضا برای در آمدن دندان کانین استفاده شود. جراحی دندان‌های کانین نهفته معمولا نیاز به بستری شدن ندارد. در صورت نیاز داروهای مسکن برای کاهش درد بیمار تجویز می‌شوذ و توصیه‌های بعد از درمان به او داده می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید