تعداد کودکانی که به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) مبتلا هستند، طی یک دهه گذشته به طور پیوسته در حال افزایش است. با توجه به مطالعات جدید، بسیاری از کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند، در واقع به آن مبتلا نیستند و مشکلات رفتاری آن‌ها به دلیل اختلالات تنفسی مرتبط با خواب (SRBD)، مانند آپنه خواب مربوط می‌شود.
در یک مطالعه که در سال 2012 در ژورنال Pediatrics منتشر شد، وضعیت بیش از 11000 کودک از شش ماهگی، به مدت شش سال رصد گردید. کودکانی که مبتلا به SRBD بودند 40 تا 100 درصد بیشتر از کودکان بدون مشکلات تنفسی، احتمال بروز مشکلات رفتاری شبیه ADHD در سن 7 سالگی را داشتند. بنابراین اگر فرزند شما علائمی شبیه به ADHD دارد یا حتی به ADHD مبتلا شده است، ارزش این را دارد که مشکلات تنفسی او را در خواب بررسی کنید.
اگر به آن فکر کنید این دلیل کاملا منطقی است. اگر فردی، چه جوان و چه مسن استراحت مناسب داشته باشد و بتواند در طول شب خوب بخوابد، عملکرد بهتری می‌تواند داشته باشد. کمبود خواب بزرگسالان و کودکان را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر افراد بالغ خواب کافی نداشته باشند، حرکات کندتری دارند و خواب آلوده هستند. اما برعکس آن‌ها، کودکانی که از خواب کافی محروم هستند، به احتمال زیاد دچار بیش فعالی، عدم همکاری و عدم تمرکز می‌شوند. این علائم درست مانند علائم کودکان مبتلا به بیش فعالی است.
اختلالات تنفسی مرتبط با خواب (SRBD) چیست؟
این اختلالات به شرایطی گفته می‌شود که قطع تنفس در اپیزودهای مکرر در هنگام خواب ایجاد می‌شود. در صورت ابتلا به این اختلال، راه هوایی کودک توسط بافت‌های نرم در نزدیکی انتهای گلو مثل لوزه‌ها یا زبان مسدود شده و تا حدودی لوله هوایی بسته می‌شود. این بافت‌ها با عبور هوا می‌لرزند و باعث خروپف می‌شوند. این حالت اغلب هنگام خوابیدن فرد به پشت بدتر می‌شود، زیرا باعث می‌شود تا فک پایین به عقب رانده شده که به نوبه خود باعث هل دادن زبان به سمت گلو می‌شود. کودکانی که اضافه وزن دارند با نسبت بیشتری به آپنه خواب مبتلا می‌شوند. زیرا بافت‌های چربی در بافت‌های نرم کام (soft palate) دهان آن‌ها تجمع کرده و باعث کاهش اندازه راه هوایی کودک می‌شود.
چگونه می‌توانید متوجه شوید که کودک شما دچار اختلالات تنفسی در هنگام خواب است؟ شما می‌توانید با مشاهده خواب کودک به دنبال علائم زیر باشید:
- خروپف کردن
- مکث در تنفس
- تنفس مزمن با دهان
- غلت زدن و چرخش مداوم در هنگام خواب
- وحشت زدگی یا پانیک شبانه
- شب ادراری
چگونه آپنه خواب در کودکان درمان می‌شود؟
با توجه به علت این اختلالات، درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند بسیار مؤثر باشند. لوزه‌ها و آدنوئیدهای بزرگ شده را می‌توان با عمل جراحی برداشت. درمانی که با عنوان فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) شناخته می‌شود، شامل دستگاهی است که فشار ملایم هوا را از طریق ماسکی که در حین خواب گذاشته می‌شود، تأمین می‌کند تا مجاری هوایی باز نگه داشته شوند. دندانپزشک نیز می‌تواند در درمان این اختلالات کمک کند.
در مورد كودكان كوچك‌تر كه هنوز در حال رشد هستند، استفاده از یکی از ابزارهای ارتودنسي به نام وسیع کننده کام یا پالاتال اکسپندر در مواردي تاثیرگذار بوده است. وسیع کننده کام با جدا کردن استخوان‌های سقف دهان که تا زمان بلوغ به هم متصل نمی‌شوند، به آرامی سقف دهان را گسترش می‌دهد. این وسیله بیشتر اوقات برای ایجاد فضای بیشتر برای دندان‌های نامرتب استفاده می‌شود، اما وسیع کردن سقف دهان می‌تواند جریان هوا را نیز افزایش دهد.
برای برخی از کودکان بزرگ‌تر که رشد آن‌ها متوقف شده است، می‌توان از ابزارهای درمانی دهانی (OAT) استفاده کرد. این ابزار می‌تواند یک وسیله طراحی شده برای دهان باشد که در هنگام خواب در دهان قرار داده شده و باعث تغییر مکان فک می‌شود. بنابراین زبان از انتهای گلو دور شده و احتمال بسته شدن راه هوایی کاهش پیدا می‌کند. اولین و مهم‌ترین قدم برای درمان کودک‌تان این است که متوجه شوید چه چیزی مانع استراحت و خواب کامل کودک می‌شود. بنابراین برای فهمیدن این موضوع و دریافت درمان متناسب با وضعیت کودک، بهترین کار مراجعه به یک متخصص است.
دیدگاهتان را بنویسید