اگر کودکی که انگشت شست یا سایر انگشتان خود را میمکد 3 ساله یا بیشتر است، زمان آن رسیده که عادت مکیدن انگشت خود را ترک کند. بسیاری از مقالات در این زمینه، به روشهایی مانند صحبت کردن با فرزندتان و تشویق کردن میپردازند، اما بیشتر کودکان نو پا علاقهای ندارند که از مکیدن انگشت که برایشان لذت بخش است، دست بکشند.
اگر بیش از حد صبر کنید تا مکیدن انگشت شست و انگشتان دیگر خود به خود ترک شود، کودک میتواند دچار تغییرات دائمی در شکل فک، دندانهای جلویی و شکل قرارگیری دندانها روی هم شود. همچنین گفتار کودک نیز میتواند تحت تأثیر قرار بگیرد. بسیاری از کودکانی که انگشتان خود را میمکند، به گفتار درمانی نیاز پیدا خواهند کرد. مکیدن انگشتان در دوره نوزادی طبیعی است و یک روش مهم برای آنها است که بتوانند خود را تسکین دهند. اما وقتی کودک شما 3 ساله باشد، زمان آن رسیده است که این عادت را ترک کند.
عوارض مکیدن انگشت توسط کودکان
در سن 3-4 سالگی، در بسیاری از کودکانی که انگشتان خود را میمکند، بین دندانهای بالایی و پایینی فاصله ایجاد شده و رشد فک در آنها تغییر میکند. این امر اغلب باعث ایجاد مشکل در گفتار آنها نیز میشود. در این کودکان ماهیچههای زبان به درستی رشد نمیکنند و به نظر میرسد تلفظ حروفی مانند “س” و “ث” برایشان دشوار باشد. اگر برای توقف این عادت آنقدر صبر کنید که دندانهای دائمی کودک شروع به رشد کنند، ممکن است دندانهای آنها به فرم اوربایت یا اصطلاحا “دندان خرگوشی” دربیایند و ظاهر نامناسبی ایجاد کنند.
گاهی هیچ روشی جواب نمیدهد و کودک مکیدن را ترک نمیکند، زیرا عمیقا به این کار عادت کرده است. زمانی که کودک این کار را متوقف میکند، نیاز به گفتار درمانی و درمانهای دندانپزشکی پیدا کرده است. بنابراین گاهی باید از روشهای سختگیرانهتر استفاده کرد، زیرا هر کودک با کودک دیگر متفاوت است و هیچ راه یکسانی برای متوقف کردن این عادت در تمام کودکان وجود ندارد. از این رو صبر کردن زیاد والدین کار درستی نیست.
11 روش برای متوقف کردن عادت مکیدن انگشت
صحبت کردن
ابتدا با کودک خود صحبت کنید و توضیح دهید که چرا مکیدن انگشت شست یک عادت بد است. صحبت کردن به تنهایی معمولاً عادت را متوقف نمیکند، اما میتواند به فرزند شما کمک کند تا تصمیم بگیرد که میخواهد این کار را ترک کند.
انگیزه مثبت برای ترک کردن، نیمی از موفقیت است.
برخی از مواردی که باید در مورد آن با کودک خود صحبت کنید
- میکروبها: مکیدن انگشت شست و انگشتان دیگر باعث انتقال میکروبها به بدن میشود و افراد را بیمار میکند.
- دندانها: مکیدن انگشتان دندانها را به جلو هل میدهد و میتواند ظاهر شما را خنده دار نشان دهد. همچنین ممکن است شما نیاز به ارتودونسی داشته باشید.
- مسخره شدن: به کودک خود بگویید که با این کار بچههای دیگر فکر میکنند هنوز کودک هستی و ممکن است تو را مسخره کنند.
- گفتار: تا زمانی که انگشت شست مکیده شود، یادگیری نحوه صحیح صحبت کردن دشوار است و ممکن است خنده دار به نظر برسد.
یوتیوب
یکی از روشهایی که میتوان برای ترک عادت مکیدن انگشت کودک به کار برد، نشان دادن یک سری فیلمهای کوتاه درباره مضرات مکیدن انگشتان است. این کار ممکن است باعث شود که کودک، خودش علاقمند شود که این عادت را ترک کند و از شما برای متوقف کردن مکیدن کمک بخواهد. این اتفاق نقطه عطفی برای موفقیت در ترک این عادت است، زیرا بعضی اوقات بچهها فقط باید درباره عادتهای بد از کسی غیر از مادر یا پدر بشنوند.
یوتیوب (YouTube) راهی ارزان و آسان برای دسترسی به این ویدئوهای آموزشی و کوتاه است.
وسایل جویدنی
برخی از وسایل و اسباب بازیهایی که قابل جویدن هستند، میتوانند جایگزین خوبی برای کمک به یک کودک نوپا برای متوقف کردن مکیدن باشد، بدون اینکه لذت حس مکیدن را از دست بدهد. این وسایل در اشکال و رنگهای مختلف موجود است.
پیدا کردن زمان و مکان مکیدن انگشت
تماشای تلویزیون و خوابیدن معمولا دو زمانی ست که بچهها به عادتهای مکیدن خود باز میگردند. این زمانها را در مورد فرزندتان مشخص کنید و کارهایی را که میخواهید برای کمک به ترک این عادت انجام دهید، در این زمانها متمرکز کنید.
اگر مشکل مربوط به زمان خوابیدن است، سعی کنید قبل از خواب دستهای کودک را با جوراب یا پارچهای بپوشانید و آن را با سنجاقهای ایمن به آستینهای لباس خواب وصل کنید.
اگر مشکل مربوط به زمان تماشای تلویزیون است، هر بار که کودک انگشتان خود را میمکد، 5 یا 10 دقیقه تلویزیون را خاموش کنید.
نمودار برچسبی یا سیستم پاداش
یک نمودار برچسبی تهیه کنید و برای هر موفقیت کودک، جوایزی در نظر بگیرید. در ابتدا ممکن است نیاز باشد برای هرساعتی که کودک انگشتش را نمیمکد یک برچسب روی نمودار بچسبانید. اگر او یک روز را با موفقیت پشت سر بگذارد، میتوانید در هنگام خواب برای او جایزه ویژهای در نظر بگیرید، مثل خواندن یک قصه بیشتر قبل از خواب.
در نهایت باید بتوانید به نمودار برچسب روزانه برسید و هنگامی که کودک شما حدود دو هفته را بدون مکیدن انگشتانش سپری کرد، احتمالا موفق شدهاید!
تعریف و تحسین کردن
راهی پیدا کنید که به خود یادآوری کنید تا اگر کودک حداقل یک ساعت انگشتانش را نمیمکید از او تعریف کنید. برای مثال میتوانید برای این کار زنگ یادآوری را روی تلفن خود تنظیم کنید.
لاک ناخن بد مزه
شاید این روش مقداری سختگیرانه به نظر برسد، اما برای برخی از کودکان، لاک ناخن بدمزه جواب میدهد. این محصول در ابتدا برای جلوگیری از جویدن ناخن ساخته شد، اما بعد از مدتی دیده شد که میتواند به جلوگیری از مکیدن انگشت نیز کمک کند.
اگر عادت مکیدن شدید باشد ممکن است نیاز باشد که مارکهای متنوعی از این لاک تهیه شود تا کودک بعد از چند روز به مزه بد آن عادت نکند.
مزایا و معایب این روش
مزایا
- مقرون به صرفه است.
- شفافیت و خشک شدن سریع
- این لاکها یادآور موثری برای کودکانی است که میخواهند این عادت را ترک کنند، اما به یادآوری نیاز دارند.
- کودکان بدون هیچگونه مانع و دلخوری که از پوشیدن دستکش یا پوشانده شدن انگشت خود دارند، مکیدن دست را رها میکنند.
- پنهان هستند و هیچ کس متوجه نمیشود که شما لاک با مزه بد دارید.
معایب
- ممکن است کودکان نوپا با مکیدن مداوم لاک را از ناخن پاک کنند یا به طعم آن عادت کنند. اگر این اتفاق افتاد، مارکهای دیگری را امتحان کنید.
- اگر انگشتان کودک را ببوسید یا به صورت اتفاقی دستتان به لاک آغشته شود، طعم بد آن وارد دهان شما نیز میشود و تا چندین ساعت در دهان باقی میماند.
- کودکانی که تازه شروع به ترک کردن مکیدن میکنند، ممکن است دفعات بیشتری انگشت خود را برای مکیدن به سمت دهان ببرند. بنابراین طعم بدمزه لاک را میچشند و این موضوع باعث میشود گریه کنند و به آسانی آرام نشوند.
- بعضی از مارکها به راحتی شسته میشوند و به اندازه کافی روی ناخن باقی نمیمانند.
روکشهای انگشتی یا انگشت پلاستیکی
این روکشها با مارکهای متنوعی وجود دارد که اکثرا ارزان نیستند. اما آمار رضایتمندی بالایی دارند و بیشتر بچهها نمیتوانند آنها را در بیاورند. اگر حدود دو هفته آنها را روی انگشتان کودک نگه دارید، میتوان گفت فرزندتان عادت مکیدن را ترک کرده است.
مشکل این روکشها این است که با استفاده از آنها به سختی میتوان از دست استفاده کرد و این باعث میشود بچهها نتوانند خودشان بازی کنند یا غذا بخورند.
اگر فرزند شما انگشت شست یا انگشتان هر دو دست خود را بخورد، به دو عدد روکش نیاز خواهید داشت. پوشاندن هر دو دست باعث میشود که کودک کارهای زیادی را نتواند به تنهایی انجام دهند.
روکش پارچهای انگشت یا دستکش پارچهای
این روکشها ارزانتر هستند و برخی از آنها لباسهایی هستند که آستین بلند دارند و یک روکش انگشت به انتهای آستین آن دوخته شده است. آنها به بچهها این امکان را میدهد که با دستان خود فعالیت بیشتری داشته باشند. بسیاری از این روکشهای پارچهای به راحتی از انگشتان جدا میشوند، به همین دلیل به نظر میرسد که کارایی کمتری دارند. استفاده از سنجاقهای ایمن و وصل کردن این دستکشها به آستین لباس کودک، کمک میکند تا سختتر جدا شوند.
بستن باند به آرنج
بستن یک باند به آرنج باعث میشود کودک به راحتی نتواند انگشتانش را به سمت دهان ببرد. اگر باند را در قسمت آرنج چندبار بپیچانید، خم کردن دست از آرنج برای کودک سختتر خواهد شد.
این روش دست را بدون مانع نگه میدارد و کمتر از دستکش یا روکشهای دست آزاردهنده است. همچنین بسیار مقرون به صرفه است و میتوان روی آن لباس پوشید. با چند بار تلاش میتوانید روش پیچاندن صحیح آن را یاد بگیرید و با استفاده از چند سنجاق ایمن، میتوان درآوردن آن را برای کودک سختتر کرد.
نگهدارنده دست
این وسیله در اصل نوع پیشرفته بانداژ است که از خم شدن آرنج جلوگیری میکند. پوشیدن نگه دارنده دست از بانداژ راحتتر و جدا کردن آن سختتر است. بسیاری از افراد به تنهایی با این وسیله موفق به ترک عادت خود میشوند و دیگر نیازی به تکنیکهای دیگر ندارند. اما در مورد بچهها کارایی کمتری دارد به عنوان مثال نمیتوانند خودشان غذا بخورند.
سخن پایانی
اگر این روشها برای فرزند شما موثر نبود، سعی کنید متوجه شوید که آیا فرزند شما دچار اضطرابی شده که به آن توجه نشده است؟ تعریف کردن و تشویق کردن را در تمام طول روز ادامه دهید، حتی اگر موفقیت فرزند شما فقط به دلیل استفاده از نگهدارنده دست یا روکش انگشت باشد. تمام روشهای گفته شده را به کار ببرید و بر انجام این کار مصر باشید. مکیدن انگشت یکی از اولین عادتهای بدی است که بیشتر کودکان به آن دچار هستند و بدون حمایت مداوم والدین قادر به ترک آن نیستند.
اگر تمام روشها شکست بخورد و کودک شما با مشکلات گفتاری یا دندانپزشکی دست و پنجه نرم کند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که از یک وسیله ارتودنسی مانند پالاتال کریب استفاده کنید. این روش هزینه بر است و همچنین میتواند باعث ایجاد تغییرات دائمی در زبان شود، اما به هرحال مشکل را حل میکند.
دیدگاهتان را بنویسید