انواع درمان های ارتودنسی در کودکان

دندان‌های شکسته و نامرتب شما را برای مراجعه به دندانپزشکی ترغیب می‌کند. ممکن است دندانپزشک شما را به ارتودونتیست ارجاع بدهد.

ارتودونتیست برای ساخت لبخند زیبا از وسایل زیر استفاده می‌کند

• بند
• براکت
• سیم
• هدگیر
• نوارهای پلاستیکی
• نگهدارنده یا Retainer ​

نگاهی به اشکال رایج ارتودنسی می‌اندازیم و حقایق لازم برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد درمان ارتودنسی را به شما ارائه می‌دهیم.

انواع براکت‌ها و وسایل ارتودنسی ​

امروزه وسایل زیادی در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما براکت‌ها هنوز وسیله اصلی برای اصلاح نامرتبی دندان‌ها در کودکان هستند. براکت‌ها با اعمال فشار بر روی دندان‌ها و فکین آن‌ها را به موقعیت مناسب هدایت می‌کنند.

براکت‌ها امروزه علاوه بر فلز از مواد دیگر هم ساخته می‌شوند.

مواد سازنده براکت‌ها

• فولاد ضد زنگ
• سرامیک
• پلاستیک​
• ترکیبی از مواد ​

• براکت‌ها می‌توانند شفاف یا همرنگ دندان باشند.
  • سیم‌ها می‌توانند از موادی مانند نیکل – تیتانیوم یا مس – تیتانیوم ساخته شوند. این مواد ممکن است عمر طولانی‌تری داشته باشند و به تنظیمات کمتری نسبت به سیم‌های فولادی زنگ نزن نیاز داشته باشند. ​
  • تری‌های شفاف در حال حاضر در دسترس هستند. این ها می‌توانند بدون استفاده از براکت و سیم‌های ارتودنسی معمولی، دندان‌ها را صاف کنند. ​

• تری‌های نامرئی ممکن است گزینه‌ای برای برخی از افرادی باشد که به کار ارتودنسی نیاز دارند. این روش از تری‌های شفاف و متحرک استفاده می‌کند که به دندان ها فشار وارد می‌کند و آن‌ها را به تدریج در موقعیت درست خود قرار می‌دهد. ​

وسایل دیگر مورد استفاده در ارتودنسی

• TADs: وسایل انکوریج موقت (tads) که اندازه آنها از ۶ تا ۱۲ میلی‌متر در طول و ۱.۲ تا ۲ میلی‌متر در قطر متفاوت است. در صورت نیاز ممکن است به طور موقت به استخوان در دهان ثابت شوند تا یک نقطه تکیه گاه را فراهم کنند که از آن جا نیرو برای حرکت دندان اعمال شود. کنترل دندانی با استفاده از این وسایل قابل پیش‌بینی‌تر است. آن‌ها در درمان ارتودنسی رایج ترین وسیله هستند. ​
• بندهای پلاستیکی: بندهای پلاستیکی، الاستیک نامیده می‌شوند. آن‌ها زمانی استفاده می‌شوند که نیروی بیشتری برای حرکت دندان و فکین به موقعیت مورد نظر نیاز است. شما می‌توانید رنگ مورد علاقه خود را انتخاب کنید. بسیاری از کودکان رنگ الاستیک را بر اساس مدرسه یا نوع تعطیلات انتخاب می‌کنند (برای مثال، نارنجی و سیاه برای هالووین). ​
• headgear: برخی افراد می‌توانند از استفاده از هدگیر بهره ببرند. دستگاه از پشت سر به براکت‌ها وصل می‌شود و می‌تواند باعث حرکت دندانی شود. همانند بندهای پلاستیکی، هدگیر هم زمانی استفاده می‌شود که نیروی بیشتری برای حرکت دندان و فکین مورد نیاز است. اگر هدگیر لازم است، هنگام خواب یا در خانه فقط باید از آن استفاده کرد. ​
• retainerیا نگهدارنده: از retainer‌ها برای نگه داشتن دندان‌ها در جای خود پس از برداشتن براکت‌ها استفاده می‌شود. زمان لازم است تا دندان‌های شما در موقعیت جدیدشان قرار بگیرد. با استفاده از retainer می‌توانید از تغییر موقعیت دندان‌ها جلوگیری کنید.
  • برخی از retainer‌ها ممکن است متحرک باشند. برخی در پشت دندان‌ها متصل می‌شوند.
  • برخی از retainerها از سیم‌های پلاستیکی شفاف و برخی از مواد فلزی ساخته می‌شوند.

آیا دندانپزشک می‌تواند درمان ارتودنسی را به جای ارتودونتیست انجام دهد؟ ​

بله، بسیاری از دندانپزشکان آموزش ارتودنسی دیده‌اند. با این حال، اگر درمان ارتودنسی وسیع تری نیاز است، بهتر است که به یک ارتودونتیست مراجعه کنید. ارتودونسی نیازمند دو یا سه سال آموزش پیشرفته و فراتر از دانشکده دندانپزشکی است.

بهترین زمان ویزیت کودکتان توسط ارتودونتیست ​

• انجمن ارتودونتیست‌های آمریکا و انجمن دندانپزشکان آمریکا توصیه می‌کنند که تمام کودکان در سن ۷ سالگی باید توسط ارتودونتیست معاینه شوند. در این سن، ارتودنتیست می‌تواند مشکلات کوچک در رشد فک و دندان‌های در حال رویش را تشخیص دهد.
• بیشتر بچه‌ها درمان فعال را بین 9 تا 14 سالگی شروع می‌کنند.
• ارتودونتیست‌ها توصیه می‌کنند که زمانی که کودک هنوز در حال رشد است، مشکلات دندانی را اصلاح کنید. زمانی که رشد متوقف می‌شوند، درمان ممکن است طولانی‌تر شود و نیازمند هزینه بیشتری است. ​

کمترین سن که امکان گذاشتن براکت وجود دارد کدام است؟ ​

• در صورتی که کودکان به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشند، سن معینی وجود ندارد.
• طرح درمان به نیازهای فرد بستگی دارد.
  • به طور مثال، کودکان مبتلا به شکاف کام، قبل از رویش اولین دندان، تحت درمان ارتودنسی قرار می‌گیرند. ​
• کودکان دیگر ممکن است از شروع درمان در سن ۶ یا ۷ سالگی سود ببرند، حتی اگر تمام دندان‌های شیری خود را از دست ندهند.
  • هدف از درمان زودهنگام پیشگیری از بروز مشکلات بیشتر است.

براکت باعث آسیب و درد می‌شود؟ ​

• براکت‌ها بسیار محکم هستند، اما کودک شما ممکن است در هنگام تنظیم براکت‌ها یا استفاده از یک دستگاه جدید مانند بندهای پلاستیکی و یا هدگیر ناراحتی داشته باشد. ​
• هر گونه درد یا ناراحتی می‌تواند با مصرف استامینوفن تسکین یابد (Tylenol).
• اگر سیم‌ها، براکت‌ها و یا بندها دهان کودک را تحریک کنند، می‌توانید از موم‌های خاصی برای پوشش دادن نواحی تیز روی براکت‌ها استفاده کنید. ​

احتمال آلرژی به براکت وجود دارد؟ ​

• بله، برخی از افراد نسبت به فلزات خاصی مثل نیکل آلرژی نشان می‌دهند. در این صورت باید از مواد دیگری استفاده کرد.
• هم چنین افراد ممکن است به دستکش‌های لاتکس، آلرژی داشته باشند. اگر فرزند شما به لاتکس حساسیت دارد، به دندانپزشک خود بگویید تا از دستکش‌های غیر لاتکسی استفاده کند. ​
  • گاهی براکت‌ها باعث تحریک لثه کودکان می‌شوند. این واکنش آلرژی نیست، اما والدین باید مراقب باشند. ​

چه غذاهایی برای کودکانی که براکت دارند، ممنوع است؟ ​

براکت‌ها ظریف و حساس هستند. شکستن قسمتی از دستگاه می‌تواند منجر به حرکت دندان در جهت اشتباه و در نتیجه درمان طولانی‌تر شود. مواد غذایی سفت و چسبناک نباید خورده شود، از جمله:

• یخ
• آجیل
• پاپ کورن
• آبنبات
• آدامس
• شکلات جویدنی مثل کارامل

مدت زمان درمان با براکت

• طول درمان متفاوت است.
• بستگی به مشکل و میزان همکاری کودک و رشد او دارد.
  • معمولا در اکثر افراد ۱۸-۳۶ ماه طول می‌کشد. ​